WAT STUDEERDE PETER MOMBAERTS?
Peter Mombaerts (° Leuven, 1962) studeerde geneeskunde aan de Katholieke Universiteit Leuven, waar hij in 1987 summa cum laude afstudeerde, met felicitaties van de jury. Daarna verhuisde hij met een beurs van de Belgian American Educational Foundation naar het Massachusetts Institute of Technology in Cambridge (VS), om er in 1992 zijn doctoraat te behalen aan het departement biologie. Zijn mentor was de immunoloog Susumu Tonegawa, in 1987 winnaar van de Nobelprijs voor de Geneeskunde. Daarna volgde twee jaar postdoctoraal onderzoek aan Columbia University in New York, in het lab van de moleculaire neurobioloog Richard Axel, die in 2004 een Nobelprijs kreeg. In die stad werd Mombaerts nadien hoofd van het nieuwe laboratorium voor Ontwikkelingsbiologie en Neurogenetica aan Rockefeller University.
Sinds 2006 is hij directeur van de nieuwe afdeling moleculaire neurogenetica aan het Max Planck Institut für Biophysik in het Duitse Frankfurt. Hij leidt er een afdeling gespecialiseerd in de ontwikkeling van neurale circuits bij muizen. Het Max Planck Institut is een uiterst prestigieuze onderzoeksinstelling waar eerder mannen als Albert Einstein, Werner Heisenberg en recenter Paul Crutzen (de Nederlandse ontdekker van het gat in de ozonlaag) werkten.
Mombaerts ontving verschillende prijzen, waaronder een Guggenheim Fellowship en de Presidential Early Career Award for Scientists and Engineers van voormalig president Bill Clinton.
HOE TREEDT U IN ZIJN VOETSPOREN?
De meest logische studiekeuze voor wie de werking van ons zenuwstelsel wil bestuderen, is geneeskunde. Velen beginnen aan die studie met de ambitie arts te worden en patiënten te behandelen, als neuroloog bijvoorbeeld, maar sommigen hebben onderzoeksambities. Door de flexibilisering en individuele trajectbegeleiding in het hoger onderwijs kunt u via meer wegen dan vroeger in een onderzoeksniche belanden.
Niet alleen in geneeskunde, ook in de opleiding psychologie krijgen studenten vakken in de neurowetenschappen. In cognitieve neurowetenschap, bijvoorbeeld, komen de recente ontwikkelingen in de studie van cognitieve functies aan bod.
Zelfs een academische bacheloropleiding in de exacte wetenschappen ( wiskunde, fysica, chemie) kan een opstap zijn voor wie in de neurobiologie wil belanden, mits je daarna een meer gerichte master kiest.
Er is ook een belangrijke toevalsfactor, benadrukken studieadviesdiensten. In welk lab kom je terecht? Hoe evolueren je interesses? Ben je goed in een welbepaald domein? Dan krijg je misschien een beurs aangeboden om naar het buitenland te gaan, wat vaak een springplank is om een doorbraak te realiseren.
WWW.HOGERONDERWIJSREGISTER.BE
