Bill Gates heeft de deur van zijn bureau bij Microsoft definitief achter zich dichtgetrokken. De medeoprichter van ’s werelds meest succesvolle softwareproducent blijft wel voorzitter van de raad van bestuur, maar zijn vertrek is niettemin een keerpunt in zijn leven.
Gates had er geen geheim van gemaakt dat hij niet tot zijn tachtigste de dagelijkse leiding van Microsoft zou blijven uitoefenen. Nu zijn geesteskind zich op de immer evoluerende computermarkt steeds meer als een onlinemediabedrijf profileert, is de ontwikkeling van software een beetje naar de achtergrond verschoven. Gates besefte maar al te goed dat Microsoftdiensten zoals Hotmail en MSN Messenger betere troeven waren om de beschikbare miljarden aan advertentiegeld binnen te halen. Hij was ook genoeg zakenman om te weten dat de recente mislukte overname van Yahoo in feite betekent dat Microsoft te weinig troeven in handen heeft om Google in die strijd de loef af te steken.
Maar diep vanbinnen is Gates vooral het kleine jongetje met het brilletje gebleven dat aan het eind van de jaren zestig voor de eerste keer met een computer geconfronteerd wordt. Veel tijd om het ding te bewonderen neemt hij niet. Bijna ter plaatse maakt hij zijn eerste programma, een computerversie van het spelletje OXO. In diezelfde periode leert hij op school zijn latere zakenpartner Paul Allen kennen. Allen overtuigt Gates in 1975 om zijn studie in Harvard op te geven en samen een bedrijfje op te richten dat de MITS Altair-computer, een van de allereerste zelfbouw-pc’s, van software moet voorzien.
In 1980 komt Microsoft helemaal op dreef. IBM vraagt de beide twintigers om de software te leveren voor hun nieuwste pc. Gates hapt toe en levert meteen ook een besturingssysteem dat hij voor een prikje opkoopt bij een nietsvermoedend bedrijfje. De PC-DOS is geboren. Typerend voor de geniale mix van hoogtechnologisch talent en zakeninstinct is de deal die Microsoft daarover maakt met IBM. Gates slaagt er namelijk in om zelf de rechten op PC-DOS te behouden. Zodra de kopieën van de IBM-pc op de markt komen, kan Microsoft die allemaal van een besturingssysteem voorzien: MS-DOS groeit uit tot een gigantisch commercieel succes. In 1985 volgt al de eerste versie van Windows, maar het zou tot 1995 duren vooraleer het besturingsprogramma de grote stap voorwaarts zet. Het gebruik wordt steeds eenvoudiger, de kostprijs blijft zakken en steeds meer mensen kopen rond die tijd een pc.
Niet toevallig wordt Bill Gates kort daarna voor lange tijd de rijkste man ter wereld. In 1999 piekt zijn persoonlijke fortuin zelfs even boven de 100 miljard dollar. De technologiecrisis en de oprichting van de Bill and Melinda Gates Foundation nemen in de daaropvolgende jaren een grote hap uit die spaarpot, maar met een kleine 60 miljard dollar in kas hoeft de familie zich vooralsnog weinig zorgen te maken. Ook de verloren miljardenprocessen in de Verenigde Staten en de Europese Unie vanwege Microsofts marktdominantie zijn uiteindelijk geen struikelblok voor het bedrijf en zijn voorzitter.
Door de vele liefdadigheidsprojecten voor onder meer vaccinatieprogramma’s, studiebeurzen en aidsresearch is Gates er ondertussen in geslaagd om zijn imago van rijkste stinker ter wereld om te buigen tot dat van iemand die weliswaar uitzonderlijk veel geld heeft, maar zich ook fel bekommert om wie het minder getroffen hebben. Dat hij zijn pensioen wil gebruiken om zich nog meer toe te leggen op de stichting, zal dat beeld alleen maar versterken.
Steve Ballmer, die officieel al sinds 2000 ceo van Microsoft is, zal na het vertrek van Gates in zijn eentje de dagelijkse leiding opnemen. Hij moet de concurrentie aangaan met giganten als Google en Apple. Zij hebben zich de laatste jaren veel meer dan Microsoft geprofileerd als de absolute vernieuwers in de internet- en computersector. Gelukkig kan Ballmer daarvoor vertrekken van een gezonde financiële basis. Microsoft behaalde in 2007 een omzet van meer dan 50 miljard dollar en verdubbelde de voorbije vier jaar zijn winst tot 14 miljard dollar. Gates mag gaan. De rekening klopt.
Hannes Cattebeke
