Een column schrijven in volle vakantieperiode heeft altijd iets surrealistisch, zeker als je de bedoeling hebt commentaar te geven op een surrealistische situatie met betrekking tot een land dat niemand nog echt begrijpt, vanuit een land waar het er al even surrealistisch aan toe gaat, en dan nog op een qwerty-klavier. We schrijven 1 augustus en we bevinden ons voor de basiliek van Sint-Ignatius van Loyola in Spaans-Baskenland. Ter gelegenheid van de herinnering aan de succesvolle stichter van de jezuïetenorde wordt hier jaarlijks een feestje gebouwd om U tegen te zeggen, met toeters en trompetten dus, en vandaag is de minister-president, de lehendakari van Baskenland, de eregast van de burgemeester. Klein probleem: deze burgemeester is lid van ANV, een partij die Madrid buiten de wet heeft gesteld wegens te Baskischgezind. Er zijn al meer partijen, kranten, weekbladen en culturele organisaties buiten de wet gesteld, maar aangezien het binnen de EU gebeurt en alle ogen toch gericht zijn op de schending van de mensenrechten in China, kraait geen haan ernaar. De burgemeester van Mondragon, ook van ANV, vloog in april de Spaanse gevangenis in omdat ze na een overigens domme aanslag om de gemoederen te bedaren geweigerd had een verklaring af te leggen. Omdat ze niets wou zeggen, werd ze beschuldigd van apologie van terrorisme. Eind juli kwam ze vrij, en ze werd in haar stad als een heldin verwelkomd.
2 augustus. De krant El diario Vasco kan het best vergeleken worden met HetLaatste Nieuws. Wat je er ook van denkt, je hebt rendez-vous met de polsslag van het volk. Bijna een volledige pagina wordt gewijd aan la tensión en Belgica, met een grote lichtdrukmaal van Bart De Wever die zich grijnzend naar een of ander crisisberaad beweegt. De krant doet haar best om de ernst van de situatie aan haar publiek uit te leggen. Om het niet al te ingewikkeld te maken geeft men eerst enkele feiten: de hoofdstad van Vlaanderen is Brussel, die van Wallonië Namur. De officiële talen in Vlaanderen zijn Nederlands (70 %), Frans en Duits (sic), die van Wallonië Frans en Duits. In beide landsdelen heerst er een parlementaire democratie. En dan uiteraard een opsomming van anekdotes: het boe-geroep na de verkiezing van een Nederlandsonkundige Miss België in Antwerpen, de taalsituatie in ‘Zaveten’ (sic) enzovoort. Maar hoe dan ook, je kunt je niet van de indruk ontdoen dat de krant enige sympathie heeft voor Vlaamse argumenten. In Catalonië en Galicië zal dat wel niet anders zijn.
Via Het Laatste Nieuws, een krant die blijkbaar tot in zeer onherbergzame oorden doordringt, vernemen we inmiddels dat de N-VA ermee kapt. De drie wijzen (van wie slechts één uit het Oosten, namelijk Eupen) hebben er uiteraard niets van gebakken en in de politiek heeft het geen zin om, zoals de Heilige Catharina van Siena, een oratorium in het eigen hart te scheppen. Voor De Wever heeft het geen enkele meerwaarde meer om politieke relaties te bestendigen en tegelijkertijd ‘alle opties open te houden’. En Leterme kan misschien nog net vermijden om de geschiedenis in te gaan als een etherische bloedeloze schaduw.
CHRISTIAN DUTOIT IS HOOFDREDACTEUR VAN MEERVOUD, EEN LINKS VLAAMS-NATIONAAL MAANDBLAD
door Christian Dutoit
