Op 15 februari vierde SN Brussels Airlines haar eerste verjaardag. Die valt niet samen met de herdenking van het faillissement van Sabena (7 november 2001), want aan de oude nationale luchtvaartmaatschappij wil de nieuwe nationale luchtvaartmaatschappij niet worden herinnerd. Het gaat om de datum waarop DAT, de opgeviste regionale dochter van Sabena, werd omgedoopt tot SN Brussels Airlines. De ‘noodfinanciers’ wilden aanvankelijk ook de nieuwe maatschappij Sabena noemen, maar de marketeers verwierpen die referentie naar het onheilzame verleden. Marketinglui hebben evenwel niet altijd gelijk: over de naam SN Brussels bestaat nog altijd de grootste verwarring.
Eerst het goede verjaardagnieuws: SN Brussels bestaat dus nog. Velen hebben eraan getwijfeld of de nieuwe maatschappij haar eerste jaar zou uitvliegen. Anderen die met veel poeha het luchtgat van Sabena wilden opvullen, VG-Airlines/Delsey met name, zijn al begraven. En dat SN Brussels in haar eerste jaar een nettoverlies van 35 miljoen euro boekt, mag niet echt slecht nieuws heten: een klein startend maatschappijtje, met weinig geld en in een krimpende markt… dat kan toch niet anders? Of toch? Dat bescheiden ‘succes’ heeft de maatschappij namelijk niet aan haar vliegactiviteiten te danken. Het operationele verlies schommelt tussen 100 en 130 miljoen euro: dat is andere koek. Dat werd evenwel grotendeels goedgemaakt door uitzonderlijke inkomsten, met name de schuldkwijtschelding door SIC, het vroegere coördinatiecentrum van Sabena en vandaag de grootste aandeelhouder. Daar is niets mis mee, maar zo’n geschenk krijgt SN Brussels geen tweede keer.
De nationale luchtvaartmaatschappij houdt er de moed in. Hoewel ze met halflege toestellen rondvliegt, voorspelt ze voor dit jaar een winst van vijf miljoen euro. De maatschappij verklaart zichzelf als het ware immuun voor de fall-out van de Irak-oorlog, de stijgende olieprijzen en de kwakkelende internationale economie. Aan de bikkelharde concurrentie van goedkope maatschappijen zoals Virgin Express en Ryanair maakt ze zelfs geen woorden vuil. SN Brussels ziet vooral groei in de vluchten naar Afrika. Hoewel die worden uitbesteed aan Birdy Airlines, de nieuwe maatschappij van Victor Hasson wiens City Bird net voor Sabena op de fles is gegaan en van die andere onverbeterlijke luchtvaartcrasher, Georges Gutelman. Volgens de prognoses zou het aantal passagiers dit jaar met een derde stijgen, ofwel 1,2 miljoen reizigers meer. De jongste maanden vallen de boekingen nochtans tegen, tien procent onder budget.
In het bonte allegaartje privéfinanciers dat graaf Maurice Lippens en burggraaf Etienne Davignon vorig jaar hebben bijeengesprokkeld, vragen sommigen zich intussen af wanneer ze er weer uit kunnen stappen. Zij hebben hun centen in de luchtvaartmaatschappij gestopt uit ‘vaderlandsliefde’, niet om in de luchtvaart actief te blijven. En op dividenden hoeven ze nog niet zo snel te rekenen. Davignon ontkent niet dat een herkapitalisatie wordt overwogen. En zo sluit SN Brussels toch aan bij de traditie van haar ongelukkige voorganger Sabena, die de laatste kwarteeuw van haar bestaan onafgebroken op zoek was naar een operationele partner. Een operationele partner die, zoals bekend, Sabena uiteindelijk fataal is geworden.
Guido Despiegelaere
