Antidopingonderzoekster Andrea Petróczi (deeltijds KU Leuven) pleit er in Nature voor om niet alleen doping als een vorm van valsspelen in de sport te zien, maar ook andere ‘onethische gedragingen’.

Constant wordt er geschermd met de term ‘schone sport’, maar wat wordt daarmee bedoeld? Dat wordt zelden gedefinieerd. Je kunt frauderen met materiaal, zoals sportschoenen of fietsen. Je kunt spelen met leeftijds- of gewichtscategorieën. De afloop van weddenschappen sturen, valt in die laatste categorie.

De sterke focus op doping heeft volgens Petróczi de aandacht afgeleid van de andere problemen. Ze pleit ervoor een apart agentschap op te richten om de integriteit van sport te vrijwaren.

Preliminaire cijfers uit een online-enquête bij meer dan vijfduizend sporters uit zeven Europese landen, gecoördineerd door sportwetenschapper Stef Van Der Hoeven (UGent), wijst uit dat bijna een vijfde al direct of indirect geconfronteerd is geweest met voorstellen tot matchfixing.

Uit een eerdere studie bij vijfhonderd Vlaamse sporters, gepubliceerd in Ethics & Behavior, was al gebleken dat de grote meerderheid van de voorstellen tot matchfixing niets met weddenschappen te maken had, wel met het beïnvloeden van een competitie. Meer dan een kwart zou daarop ingegaan zijn, meestal ‘uit vriendschap’.