Priesteropleidingen: Opus-sympathisant Herroelen werkt aan een eigen seminarie.
Afdelingen van Euroscouts en -gidsen vinden we onder meer terug in Leuven, Brugge, Gent en Nossegem. Daar startte Emiel Herroelen, ex-pastoor van de parochie Sint-Lambertus de lokale afdeling op. De man ontving in oktober 1996 kardinaal Lopez Trujillo, de voorzitter van de pauselijke Raad van het Gezin en een notoir aanhanger van het Werk Gods. Herroelen blijkt ook nog om andere redenen een interessante figuur.
In juli 1997 stuurt kardinaal Godfried Danneels de priester “om gezondheidsredenen” met vakantie en na een ommetje via Herent, waar burgemeester Willy Kuijpers (Volksunie) hem met zachte hand buitenwerkt, verwerft Herroelen in Maleizen (Overijse) het goed van gravin Marie de Hemricourt de Grunne. Hij herdoopt het tot het centrum Christus Sacerdos of Christus Priester. Een gelijknamige vzw geeft het doel van de instelling aan: “het organiseren en inrichten van opleidingen voor religieuzen”. Voor de conservatieve vleugel binnen de kerk brengen de klassieke seminaries niks als nieuwlichters voor, de KU Leuven “een brandhaard van verzet tegen de paus” op kop.
Op het centrum kunnen gelovigen missen volgen die verlopen volgens de oude kerkritus; in het Latijn dus, met een priester met zijn rug naar het volk en de communie uitgereikt op de tong. Organisaties als Pro Vita mogen er gespreksavonden organiseren. Bijvoorbeeld over de infiltratie van het CGSO (Centrum voor Geboorteregeling en Seksuele Opvoeding) in het katholiek onderwijs. Herroelen ziet dat CGSO als een “vrijzinnig centrum dat vrij seks en abortus propageert”.
Hoe komt Herroelen nu aan het geld voor de aankoop en restauratie van het landgoed? De som blijkt voornamelijk bij elkaar gebracht via leningen van “vrienden” die – zo geeft Christus Sacerdos fijnzinnig aan – natuurlijk ook “als u dat wil, kunnen worden kwijtgescholden”. De man die administratief een en ander in goede banen leidt, is notaris Dufaux uit Drogenbos. Wie wil bijdragen in de financiering van Christus Sacerdos, moet volgens hem bij Herroelen zijn, want die ontvangt het geld. Maar laat er geen misverstand over bestaan: de notaris staat vierkant achter het initiatief.
Logisch, want Dufaux is een van de oprichters van het Comité Priesters voor Vlaanderen. Dat wil een degelijke opleiding voor jongemannen die priester gaan worden. En dat kan dus niet op de bestaande seminaries. Zegt de notaris over de KU Leuven: “Als men weet wie daar doceert, waar die professoren vandaan komen, als men ziet wat ze allemaal gepubliceerd hebben, kan men daar geen vertrouwen in hebben.” Wie zich nu geroepen voelt, moet – in afwachting dat Christus Sacerdos op kruissnelheid komt – naar ’s Hertogenbosch in Nederland voor zijn priesteropleiding. Maar dat is ook geen oplossing, treurt de notaris uit Drogenbos, want “daarna willen de Belgische bisschoppen hen niet inzetten in ons land. Alsof wij genoeg priesters hebben.”
Misjoe Verleyen
