Op 1 januari 2000 wordt een nieuwe wet van kracht. De sector is een beetje in paniek.

Welk bureau deugt en welk niet? Het is bijna onmogelijk om het kaf van het koren te scheiden. Want een bemiddelaar kan de beste bedoelingen hebben – zonder een uitgebreid ledenbestand kan er geen service zijn. Een paar vuistregels: men hoede zich voor bureaus die geen informatie willen verstrekken aan de telefoon, men hoede zich voor bijdragen hoger dan 50.000 frank per jaar, en ook: voor al te grote beloftes. Wie een slaagkans van meer dan vijftig procent belooft, verkoopt onzin. Ook te mijden: bureaus die met ogenschijnlijk persoonlijke zoekertjes adverteren – vijf kandidaten met onderaan telkens hetzelfde telefoonnummer. De veiligste keuze zijn de bureaus die als bureau adverteren, en wel op regelmatige basis. Publicitaire investeringen wijzen op omzet, en die wijst dan – wellicht – op een redelijk ledenbestand.

Op federaal niveau ressorteren relatiebureaus onder Economische Zaken, waar ze een registratienummer moeten aanvragen. Maar geregistreerd betekent niet erkend; hoewel die term uiteraard vaak wordt gebruikt om geloofwaardigheid te suggereren. Om geregisteerd te worden, moet een bureau gewoon voldoen aan praktische richtlijnen over de manier waarop contracten worden afgesloten: betalingsmodaliteiten, overwegingstermijn, opzeggingsmogelijkheden, enzovoort.

Een soort erkenning volgt pas vanaf 1 januari 2000. Dan treedt een Vlaams besluit in werking (nog uitgevaardigd door ex-minister van Welzijn Luc Martens, de voorganger van Mieke Vogels) dat inhoudelijke voorwaarden vastlegt waaraan een relatiebureau en bijbehorende bemiddelaars moeten voldoen. Een paar elementen uit het besluit:

ù Een bemiddelaar moet geloofsbrieven kunnen voorleggen in de vorm van relevante diploma’s of ervaring in de welzijnssector.

ù Elk bureau moet een overzicht van het ledenbestand kunnen voorleggen, opgedeeld naar leeftijd, geslacht en burgerlijke staat.

ù Om belangenvermenging te voorkomen, mogen bemiddelaar noch personeel werken in de horeca, welzijnssector, verzekeringen of journalistiek.

ù Er moeten voldoende garanties worden geboden dat alle gegevens van de leden met de grootste discretie worden behandeld.

ù De diensten waartoe de bemiddelaar zich verbindt, moeten precies worden beschreven en contractueel vastgelegd.

Het zijn maar een paar stapjes in de goede richting. Maar verwacht wordt wel dat de sector vanaf januari enigszins zal worden gesaneerd. Er zijn al bureaus die uitstel hebben gevraagd, wegens lichte paniek. Ook voor interne controles. Want bemiddelaars die beweren dat ze zelf te goeder trouw zijn, zeggen nu al niet te zullen aarzelen om hun concurrenten aan te geven. De messen worden gewet. De klant kan er maar wel bij varen.

Joël De Ceulaer

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content