Peter Vandeweerdt

Geen Spaanse macho maar een Chinese vrouw is een van de allergrootste klassieke gitaristen.

Chopin moet ooit gezegd hebben: ‘Niet is mooier dan de klank van een gitaar. Of het moest de klank van twee gitaren zijn.’ Hoe aartsmoeilijk dit instrument dan weer is, bewijst het beperkte aantal écht goede opnamen die uitkomen voor klassieke gitaar. Maar hier hebben we er eentje vast. Van een Chinese, nog wel. Tot een paar decennia geleden was het instrument in China amper bekend. Xuefei Yang was de eerste die er professioneel gitaar studeerde. Ze was de eerste gitariste ter wereld die een beurs kreeg om aan de Britse Royal Academy of Music te studeren. Ze moet ook indruk gemaakt hebben op gitaarreus John Williams, want de Smallmangitaar waarop ze speelt, kreeg ze van hem.

Er zijn geen andere woorden om te zeggen wat volgt: afgaand op haar nieuwe cd, 40 Degrees North, is Xuefei Yang een gitariste van wereldklasse. Haar technische beheersing is simpelweg adembenemend. Vlekkeloos met twee vingers van de rechterhand een flageoletmelodie spelen en intussen met de drie andere vingers (dus ook de pink) bliksemsnel een andere laten horen, dat kunnen alleen extreem getrainde gitaristen. Maar als je dat bovendien nog heel natuurlijk kunt laten klinken, als je romantiek, humor, sereniteit, intelligentie, bruisende energie kunt laten doorklinken met de meeslepende intensiteit waarmee Xuefei Yang dat doet, dan hoor je bij de héle groten.

De titel van de cd slaat op de breedtegraad waarop zowel Peking als Madrid ligt. Dat is de band tussen deze schijnbaar zo ver van elkaar liggende culturen. Xuefei Yang speelt op deze cd klassiekers van Albéniz ( Sevilla, Córdoba en Castilla), Tárrega ( Variations on the Carnival of Venice) en Granados ( Valses Poéticos). Alle grote gitaristen hebben ze opgenomen, maar toch schittert haar versie door het temperament, de durf en de muzikaliteit. En de verbluffende techniek natuurlijk. Van de jodel en de zeurende zang in haar Tárregavariaties vielen wij van onze stoel.

De andere helft van deze cd bevat Chinese of door China geïnspireerde muziek, van het gesofisticeerde Chinese Garden tot erg aantrekkelijke, simpele melodieën waarvan sommige ( The Butterfly Lovers, Yi Dance) heel oosters aandoen en andere ( Plum Blossoms in the Snow en A La Mu Han) bijna universeel klinken.

Xuefei Yang deed België aan voor de Night of the Proms, waar ze ongetwijfeld Tárrega’s rotgespeelde Recuerdos de Alhambra ten beste heeft gegeven. Na deze cd is dat vergeven en vergeten.

Peter Vandeweerdt

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content