Raf Walschaerts (de helft van Kommil Foo) heeft er momenteel zowat een dagtaak aan om uit te leggen dat hij geen extremist of Vlaams-nationalist is. ‘Maar ik heb wél vragen bij dit land.’ Die vragen jagen hem het podium op, samen met stand-upcomedian Michael Van Peel.
Waarom met Van Peel?
RAF WALSCHAERTS: Ik werkte al mee aan een van zijn eindejaarsconferences, waarin hij telkens zinnige dingen zegt over de politiek. En ik volg de politiek zoals anderen naar Thuis kijken. Politiek is net een soap, met veel drama en vaste personages. Er wordt veel gebakkeleid, en er gebeurt wel wat maar het gaat soms lachwekkend traag. Ik betwijfel zelfs of ik op 25 mei ga stemmen. Wellicht stem ik Vlaams en Europees, maar niet federaal. Er is geen enkele partij op federaal niveau waar ik me volledig achter kan scharen. Maar ik verwonder me erover dat constitutionele twijfel onmiddellijk als rechts wordt gepercipieerd. Wij missen een confederale linkse partij… Enfin, dat klinkt onnodig zuur.
U stemt misschien niet, maar u maakt wél een voorstelling over de verkiezingen?
WALSCHAERTS: Ik lees alles wat er maar te lezen valt over politiek, en dan maar doorbomen met vrienden over de crisis waarin onze politiek beland is. Heerlijk! Dat is mijn hobby. (lacht) Een tijd geleden vroeg Cultuurcentrum De Westrand uit Dilbeek me om die hobby eens op de planken te beoefenen. Ik belde Michael, hij hapte toe, en dus brengen we vier dagen voor de verkiezingsdag Ontstemd, een verkiezingsconference.
Dat kon niet met uw broer Mich?
WALSCHAERTS: Mich en ik zijn altijd erg geëngageerd geweest, maar daarom vertalen we dat nog niet expliciet naar de scène. Binnen Kommil Foo mag alles, maar willen we niet alles. Kommil Foo is harmonie tussen twee broers, Ontstemd wordt verbaal vuurwerk tussen twee politieke beesten, de ene een theaterman, de andere een stand-upcomedian. De wereld van Kommil Foo vertrekt vanuit onze liefdesperikelen. Het is er de plek niet voor om te reflecteren over pakweg Maggie De Block of Bruno Tobback.
Dat gaat u in Ontstemd wél doen?
WALSCHAERTS:Ontstemd wordt iets bruuts, zonder een likje verf, een experiment geboren uit de noodzaak om onze twijfels en bedenkingen te ventileren. We brengen bestaand en nieuw materiaal. Een piano, een gitaar, en twee mannen die als narren zingen over en schertsen met de complexiteit van dit land en de politiek. Songs van Kommil Foo en zelfs van Bram Vermeulen wisselen we af met sketches van Van Peel waarin ik ongetwijfeld zal interpelleren. We spelen ook een politiek debat na, waarin we de politici met mededogen zullen portretteren. En we gaan geen potje klagen over hun zogenaamde gebrek aan integriteit. Probeer in godsnaam je integriteit maar eens te bewaren als je wilt functioneren in de slangenkuil die de politiek is. Politiek is een machtsspel. Een politicus moet het spel vooral kunnen meespelen.
Wordt het een conference met advies?
WALSCHAERTS: Helemaal niet. Ontstemd wordt ruw, ad-hoctheater van twee ontstemde narren die zich politiek dakloos voelen en met handen, voeten en wie weet wat nog meer uitleggen waarom.
Els Van Steenberghe
