De ?ontdekking? van Marc Verwilghen als beschaafd en begaafd politicus had al eerder kunnen gebeuren. Een portret.

Dit jaar wordt hij 45 jaar. Marc Verwilghen is geboren en getogen in Dendermonde, waar zijn generatiegenoot Norbert De Batselier (SP) na ?eeuwen? katholiek bewind het burgemeesterschap veroverde. Zelf kon Verwilghen doorbreken als liberaal politicus, iets waar ook zijn vader Robert levenslang maar vruchteloos naar streefde.

De Verwilghens zaten vanouds in de kolenhandel. Maar vader Robert (?Robby?), getrouwd met een gezellige Brusselse en een populaire voetballer, bracht het tot advocaat en nadien vrederechter in de stad. Zo werd hij als het ware de morele leider van de clan. Nu is dat Marc, hoewel ook een van zijn zussen voor een intellectuele loopbaan kon kiezen. Zij is nu raadsheer bij het Arbeidshof in Gent.

Van moederskant erfde Marc Verwilghen het talent om geestig te zijn. Hij was altijd de grote ster van de tweejaarlijkse ?advocatenrevue?, waarvoor hij sketches schreef en zelf optrad als komiek. Hij schijnt een meester te zijn in het mimisch nabootsen van plaatselijke bekenden. In het meer ernstige genre stichtte hij zowel een afdeling van het liberale Willemsfonds als een onderzoekscommissie die Dendermondse ?toestanden? en veranderingen analyseert. Ook mocht hij, als afgevaardigde van de balie, al op jonge leeftijd de toespraak bij de opening van het gerechtelijk jaar houden. Dat deed hij vorige maand trouwens opnieuw.

Zijn opleiding kreeg Marc Verwilghen aan het koninklijk atheneum, later aan de rechtsfaculteit van de VUB (kandidaturen) en de RUG (licentiaat). Hij studeerde schitterend, altijd met grote of grootste onderscheiding. Uit zijn Gentse periode dateert een hechte vriendschap met Guy Verhofstadt en de geboorte van zijn eigen politieke roeping. Eerst lokaal (hij werd schepen), al spoedig nationaal : volksvertegenwoordiger, commissielid Justitie. Verwilghen verlangt sterk naar Verhofstadts terugkeer op het politieke voorplan en naar een intellectuele heropleving van het VLD-project, dat onder Herman De Croo lijkt stilgevallen.

Thuis, in Dendermonde, runt de voorzitter van de Commissie-Dutroux een bloeiend advocatenbureau. Zijn vele en intense bezigheden in de hoofdstedelijke politiek zeker nu zetten hem dan ook onder zware werkdruk. In feite moet hij op vier fronten tegelijk aanwezig zijn : de rechtspraak, het parlement, de kiezers en het eigen gezin met twee opgroeiende zonen. Dat maakt lange dagen en korte nachten. In het onvrolijke, politieke klimaat van nu, ook binnen de VLD, brengt hem dat soms tot de vraag hoeveel offers de Wetstraat wel waard mag zijn.

F.V.