Nog boeiender dan de geschiedenis de vleugelpiano is die van de pianola. Decennia werd eraan gesleuteld, eentje van Steinway kon de solist zelfs gewoon live mechanisch opnemen. Maar eind jaren 20 veroverden grammofoon en radio de wereld. Tien jaar later werden er amper nog pianola’s verkocht. Hoe vernuftig ook, de precisie en dynamiek van een plaat evenaarden ze nooit.
De pianola heeft ons wel grote geschenken gegeven. Van Edvard Grieg (+1907) bestaan geen platen, maar we hebben pianolarollen van hem. En van Prokofief, Gershwin en anderen. Ze pasten hun speelwijze duidelijk aan en de bijgeluiden zijn niet min, maar toch lijkt het alsof die vanzelf bewegende toetsen door de hand van de meester zelf worden beroerd. U kunt het meemaken op de openingsavond van het festival PIANOLAinPRIMETIME op 1/2.
Pianolafestival
Amuz,
Antwerpen
01/02 – 02/02
