Het meest verontrustende bericht van het voorbije weekend stond weer eens in Het Laatste Nieuws.

Francis Van Mechelen pikt het niet meer. Voor wereldvreemde lezers: Francis Van Mechelen is het brein achter de formatie Dynamite en de tekstdichter van eigentijdse chansons als Effe beffe, Seks met die blonde en Al wie da nie springt is homofiel. Zijn nieuwste creatie heet De Pizzadans. Een nummer dat opvalt door zijn gedurfde choreografie – vier Tirolers en een kip – en een tekst die aan de ribben blijft plakken: ‘De Pizza Hut, de Pizza Hut, Kentucky Fried Chicken in de Pizza Hut, McDonald’s, McDonald’s.’

Dat De Pizzadans niet op Klara gedraaid wordt, daar kan Van Mechelen nog inkomen, maar waarom niet op Radio 2? Er is sprake van een boycot, concludeert hij. ‘En érgens kan dat niet, hè. Als je als radiostation beslist om de hitparade uit te zenden, kun je ’t niet maken om op een bepaald moment te zeggen: “Ja, kijk, dit is onze nummer 1, maar we vinden hem niet zo goed, dus fuck you.”Dat is… preténtie.’

Zou Tony Mary er achter zitten?

De nieuwe topman van de VRT is in de wieg gelegd met een naam die hem voorbestemde voor een carrière in de Vlaamse showbizz. ‘Gezakt van nummertje zeven naar nummer negen, maar nog altijd goed bezig hier op de dijk in Blankenberge: Tony Mary met De opblaaskrokodil. ‘

Aan Tony Mary kan het niet liggen. Het ligt aan de… preténtie van de ‘ascetische elite’ waar Bert Anciaux al zo over klaagde. De door Christina von Wackerbarth aangevoerde kwaliteitsbewakers die het aan de Reyerslaan nog altijd voor het zeggen hebben. De doemdenkers en cultuurpessimisten die hun neus ophalen voor Big Brother en De Pizzadans catalogiseren als brol.

Hoezo, brol?

Cultuurfilosofen als Leo De Haes en Rudi Laermans betogen al jaren hoe achterhaald het onderscheid tussen ‘hoge’ en ‘lage’ cultuur is en hoe relatief begrippen als ‘niveau’ en ‘kwaliteit’. Is een chanson als Effe beffe scabreus? Leg er Willem Elsschots Schele Van der Linde eens naast. Is De Pizzadans een knieval voor de commercie? Denk dan even aan de SINGER NAAIMASJIEN van Paul van Ostaijen.

Kunst is misleiding. Poëzie is, om met Gerrit Komrij te spreken, niets anders dan subliem bedrog, nobele zwendel, flessentrekkerij. Is er bij de VRT dan niemand die in de Tirolerhoedjes van Dynamite de subtiele verwijzing ziet naar het Alpenfascisme van Jörg Haider? Snapt dan niemand dat De Pizzadans nog wel eens het strijdlied zou kunnen worden van de antiglobalisten?

Tony Mary heeft nog veel werk voor de boeg.

Piet Piryns