De Waalse christelijke arbeidersbeweging schiet met scherp op de liberalen: geen paarse coalitie. De Vlaamse collega’s gaan akkoord.

Voorzitter Theo Rombouts van de christelijke arbeidersbeweging valt niet van overdreven helderheid te beschuldigen. Over de verhouding van zijn ACW tot de politiek, bijvoorbeeld – een belangrijke kwestie in deze pre-electorale tijden. Sinds jaar en dag heet de beweging de politieke partijen te steunen die de arbeidersbelangen verdedigen. Rombouts spreekt het niet graag uit, maar dat is dus de CVP. Iedereen kent de ACW-vrienden aan de linkerkant van de partij. Maar toch bestaat daar bij Rombouts en de zijnen enige gêne over. Immers, menig vakbonds- en ziekenfondslid kiest voor de Volksunie of Agalev. Dat kan het ACW niet als zondig bestempelen. Voor het Vlaams Blok kiezen is dat wel. In dat geval, dan herbergt de arbeidersbeweging vele zondaars.

Ligt het bij het ACW allemaal delicaat, bij zijn Waalse tegenhanger zit helemaal de klad in de politieke relaties. Voorzitter François Martou van het Mouvement Ouvrier Chrétien vreest het ergste. En voor hem is het ergste: een paarse coalitie PRL-PS in Wallonië, die zelfs de federale regeringsvorming kan besmetten.

Op zijn francofoons is Martou traditioneel een hevig verdediger van een “progressieve coalitie” van christen-democraten en socialisten. Maar dat staat nu op sneuvelen. “De voormalige PSC-voorzitters Gérard Deprez en Charles-Ferdinand Nothomb hebben er alles aan gedaan om de partij te nekken. In de opiniepeilingen scoort de PSC een laagterecord”, stelt Martou vast. Daarover maakte Jean-Luc Dehaene zich zo ongerust, dat hij zijnvice-premier Philippe Maystadt opofferde. Helaas, de MOC-vertrouweling verliest als verse voorzitter van de partij de strijd tegen de tijd. De PSC-implosie houdt aan. Na de eerdere overloop van Deprez en de MOC-secretaris voor Charleroi Philippe Pépin naar de liberalen, trok zopas Michel Preud’Homme, de voormalige secretaris-generaal van de arbeidersvleugel van de partij – de Démocratie Chrétienne – naar de PS.

EEN HOND KAN PROFESSOR WORDEN

François Martou veroordeelt dat manoeuvre. “Een christen krijgt nooit macht bij de Waalse socialisten.” Volgens hem begrijpt Vlaanderen onvoldoende dat de socialisten in Wallonië verre van dominant zijn. Bij de vorige sociale verkiezingen haalde de christelijke vakbond daar meer stemmen dan de socialistische, en het katholiek onderwijs heeft er bovendien een stevige voet aan de grond. Zoiets kreeg hij nooit eerder over zijn lippen, maar nu heeft Martou een dringende reden om het eruit te gooien: de Waalse socialisten hoeven geen vooruitgang te boeken ten koste van de PSC, want dat speelt alleen in het voordeel van een paarse coalitie.

De gesprekken tussen Louis Michel van de liberale PRL en de socialisten over een samengaan na de verkiezingen duren voort. Michel die, gesteund door de opiniepeilingen, rekent met een grote verkiezingszege, laat zijn euforie de vrije loop. Dat zint Martou niet. “De verschuiving naar het centrum van de Waalse liberalen is een maskerade. Het zogezegde sociaal liberalisme is een gecamoufleerde fiscale hervorming, die leidt tot afbraak van de sociale zekerheid. Michel is even erg als Guy Verhofstadt, maar speelt het handiger.”

Met zijn strijddocument “Néo-liberalisme et pensée unique” schoot de Mouvement Ouvrier Chrétien met grof geschut naar de PRL. Dat moet wel, aangezien PS-voorzitter Philippe Busquin het gevaar niet ziet afkomen.

Een blauw-rode coalitie met de PRL van Louis Michel is voor Martou en zijn arbeidersbeweging no pasaran. De liberale partijvoorzitter schrok dusdanig van het verzet van de “Neanderthaler” Martou, dat hij vond dat zijn hond evengoed professor kon zijn als de MOC-voorzitter. Maar de Waalse arbeidersbeweging ontwapent daarom nog niet. François Martou verstrekt zijn leden een nooit eerder meegemaakt stemadvies: bij voorkeur PSC, Ecolo mag ook, geen PS, want versterkte socialisten en verzwakte christen-democraten leiden regelrecht naar een paars kabinet. Het Mouvement Ouvrier Chrétien bidt dat de komende coalities voor het Waalse Gewest en de Franse Gemeenschap PS-PSC-Ecolo zijn en die olijfboomcoalitie lijkt haar ook de beste oplossing op federaal vlak. Daarmee zou dan voorgoed afgerekend zijn met de liberalen.

G.D.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content