‘In de hemel, op aarde en op alle plaatsen.’ Dat zinnetje uit de oude catechismus gaat ook op voor de verspreiding van microplastics. Hoe meer wetenschappers ernaar zoeken, hoe meer ze de kwalijke vervuilers terugvinden op onverwachte plaatsen.

Microplastics zijn afvaldeeltjes met een diameter kleiner dan 5 millimeter. Ze uit de omgeving verwijderen is vrijwel onmogelijk. Een studie in Communications Earth & Environment illustreert dat zelfs de wind ze kan meenemen. Dagenlang kunnen ze zo in de atmosfeer rondvliegen, tot ver boven de oceaan.

In de lucht zijn ze onderhevig aan chemische reacties, waardoor ze voor dieren nog toxischer kunnen worden dan ze al zijn. Plasticvervuiling is een groeiend probleem voor dieren in de oceaan (en elders).

Een studie in PLoS One toont aan dat ook weggeworpen plastic flessen in korte tijd grote afstanden kunnen afleggen. Wetenschappers volgden de weg van 25 van een zendertje voorziene exemplaren in de Ganges in India, een van de meest vervuilde rivieren ter wereld. Gemiddeld legde zo’n fles 1 kilometer per dag af, maar het record was 21 kilometer. Plastic is een hardnekkige reiziger.