Niemand zou het hem nageven, maar Danny Smagghe, de zelfbenoemde VLD-woordvoerder voor holebi-beleid, is een man van de kruimige aanpak. Smagghe kenden we al omdat hij ooit jonge medeburgers van allochtone kleur de toegang tot de zwembaden wilde ontzeggen. Nu eist Smagghe dat VLD-voorzitter Bart Somers partijgenoot en Kamervoorzitter Herman De Croo op het matje roept, want die zou met zijn recente verklaringen van het partijpad zijn afgeweken. Nog geen vierentwintig uur later riep Smagghe op om de subsidiekraan voor de Gezinsbond, dat is de voormalige Bond voor Jonge en Grote Gezinnen, dicht te draaien.

Welke horzel heeft Danny Smagghe gestoken? De VLD-woordvoerder voor holebi-beleid heeft zich geërgerd aan de verklaring van De Croo dat het adoptierecht voor holebi’s niet meteen tot zijn politieke prioriteiten behoort en dat het niet eens zeker is dat hij – De Croo dus – dat voorstel zal steunen.

Voorzitter Roger Pauly van de Gezinsbond gaf eveneens te kennen dat hij dat adoptierecht voor homo’s en lesbiennes niet ziet zitten. De verklaring van Pauly kwam vrij onverwachts. Bij zijn aantreden immers had de voorzitter van de Gezinsbond meteen voeling gezocht met alle geledingen van de Vlaamse samenleving, in een duidelijke poging om buiten de traditionele christelijke oevers van zijn vereniging te treden.

Pauly’s verklaring was een gevolg van de mededeling van de Vlaamse christen-democraten dat hun parlementsleden het adoptierecht steunen – een voornemen dat na het communiqué van de Gezinsbond met-een op het ijs werd gelegd.

Volgens Smagghe is de Gezinsbond hardleers, want de vereniging blijft het klassieke gezin als de hoeksteen van de maatschappij centraal stellen. Daarom wil de VLD-woordvoerder de druk op de ketel zetten en de subsidiëring van de Gezinsbond opnieuw bekijken. Wie het met Paars oneens is, moet het maar voelen.

Wat het weinig liberale gedaas van Smagghe aantoont, is dat niet alleen de christen-democraten verdeeld zijn over het adoptierecht voor holebi’s. Behalve de twijfels bij sommige VLD-mandatarissen zoals Herman De Croo valt in deze kwestie te noteren dat haast alle Franstalige liberalen dwars gaan. En dat is verwonderlijk, want het voorstel om adoptierecht te verlenen aan holebi’s is eigenlijk een rechtbreien van de wet waarmee Paars twee jaar geleden het homohuwelijk regelde. Het homohuwelijk werd destijds gesteund door de christen-democratische oppositie en door schoorvoetende liberalen. De truc om ze over de streep te halen bestond erin holebikoppels de mogelijkheid tot adoptie te ontzeggen.

Het huwelijk, met al zijn juridische consequenties, is een cruciaal element in de organisatie van de samenleving. De rechten en plichten van man en vrouw, en bij uitbreiding ook die van hun kinderen, werden door de wetgever heel precies vastgelegd.

Intussen echter is dat traditionele huwelijk niet langer de enige samenlevingsvorm. Steeds meer kinderen groeien op in nieuw samengestelde gezinnen en pendelen hun minderjarige leven lang heen en weer tussen moeder en vader, elk met hun nieuwe partners.

Volgens de Vlaamse Regionale Indicatoren is het aantal ongehuwde samenwonenden de jongste jaren verdubbeld en bestaat intussen bijna drie procent van de gezinnen uit een alleenstaande moeder met minderjarige kinderen.

Een ongehuwde vrouw, al dan niet lesbisch, kan vandaag door kunstmatige bevruchting kiezen voor een kind. Volgens de gegevens aangereikt door VUB-professor Paul Devroey behoort dat tot de dagelijkse praktijk. Een ongehuwde man, homo of hetero, kan, als hij dat wenst, een kind adopteren.

Alleen gehuwde holebi’s kunnen dat niet. Meer zelfs: de huwelijkspartner van de lesbische vrouw die door kunstmatige bevruchting moeder werd, is juridisch volkomen vreemd aan het kind.

Het adoptierecht en de rechten en plichten van meemoeders en meevaders moeten daarom geregeld worden. Daar moeten geen studies en hoorzittingen meer aan te pas komen, zoals N-VA-voorzitter Bart De Wever verderop zegt. Want afstamming, erfrecht en alles wat met de familie te maken heeft, vormt de basis van het burgerlijk recht.

In de aandrift om snel een aantal ethische kwesties in wetten te gieten, hebben ze in kringen van de meerderheid gedacht dat een onvolkomen wet altijd beter is dan geen wet. De wet die het huwelijk openstelde voor holebi’s toont aan waartoe juridisch flanswerk kan leiden.

Rik Van Cauwelaert

‘Rechten en plichten van meemoeders en meevaders moeten worden geregeld.’