Het mestactieplan en de luchthaven van Deurne zorgen voor onenigheid in de Vlaamse regering.
Het is zeer de vraag of er nog deze legislatuur een aangepast mestactieplan (Map) komt. De Vlaamse regering kon vorige week geen beslissing nemen nadat Boerenbond, Algemeen Boerensyndicaat en de Belgische Mengvoederfabrikanten (Bemefa) het kabinet van minister van Leefmilieu Theo Kelchtermans (CVP) de wacht aanzegden. De boerenorganisaties hadden via het kabinet van Vlaams minister van Economie Eric Van Rompuy (CVP) inzage gekregen van het nakende akkoord tussen de coalitiepartners CVP en SP.
De onderhandelaars van Kelchtermans en van de SP stonden vorige week op een adem van een akkoord. Er zou een nieuw Map komen met niet eens zo verschrikkelijk strenge normen. Er zouden ook milieubeleidsovereenkomsten komen – een vraag van de boeren. Nog was het niet genoeg. Deze week al tasten de kabinetten van Van Rompuy, Luc Van den Bossche (SP) en Kelchtermans de grenzen opnieuw af.
De regering hoopt nog in september tot een akkoord te komen. Na advies van de Milieu- en Natuurraad, de Sociaal-Economische Raad van Vlaanderen en de Raad van State volgt dan ten vroegste in december een definitief besluit. Zo belandt het mestactieplan wellicht begin volgend jaar in het Vlaams parlement. Daar belooft het een boeiend debat te worden. Nu al gingen maanden verloren omdat de CVP verdeeld was. De partij kan niet bewegen zonder consultatie van de volksvertegenwoordigers van de Boerenbond ( Jef Van Looy en Georges Beerden). Het zal volgend jaar niet anders zijn – de Boerenbond kondigde aan dat er geen akkoord zonder de sector mogelijk is. De coalitie heeft in het Vlaams parlement een krappe meerderheid van een zetel. En in mei zijn er verkiezingen.
De landbouworganisaties aanvaarden niet dat de mestproductie wordt bevroren op het niveau van 1992. Ze willen evenmin weten van een stagnerende veestapel in de niet-grondgebonden kweek (varkens, kippen, kalveren). Ze willen integendeel het gebruik van nieuwe, minder vervuilende voeders aanwenden om meer dieren te kweken. De boerenlobby wil ook geen onderscheid maken tussen dierlijk mest en kunstmest, in de hoop zo meer dierlijk mest kwijt te geraken.
Een andere struikelsteen was de milieubeleidsovereenkomst (MBO). Boeren die van de norm willen afwijken, kunnen zo’n akkoord sluiten. Dat op zich is al merkwaardig, want het decreet van 1994 stelt dat MBO’s niet mogen worden misbruikt om afwijkingen toe te laten. De boerenorganisaties willen voorts dat de overheid (en niet de boer) betaalt voor de controle op de afwijking – en dus op de mogelijke extra vervuiling. Zelfs bedrijven die de nitraatnorm in 2003 niet halen, zouden volgens de Boerenbond automatisch een nieuwe vergunning moeten krijgen. Met andere woorden: er mogen in het slechtste geval normen komen, maar zeker geen sancties. De maatschappij mag voor de vervuiling opdraaien.
UITBREIDING IS GEEN UITBREIDING
Behalve het Map stond ook de luchthaven van Deurne op de agenda van de regering. Minister-president Luc Van den Brande (CVP) had aangekondigd dat er nog voor het zomerreces een beslissing over de verlenging van de startbaan zou vallen. Als het van hem afhangt, komt die ingreep er liever morgen dan overmorgen.
Dat standpunt deelt hij met een belangrijk deel van wie het in Antwerpen voor het zeggen heeft. Economische kringen en de meeste politici zijn vurige pleitbezorgers van de luchthaven in de stad. Zonder vliegplein stuikt de Antwerpse economie zonder meer in mekaar. Een wat vreemde redenering, zeker wanneer de met veel belastinggeld aangelegde hogesnelheidslijn de belangrijkste Europese steden per spoor zal verbinden.
De regering weet bovendien niet of er straks nog plaats zal zijn voor sportvliegers, of er charters komen, dan wel alleen lijn- en zakenvluchten. Burgemeesters en parlementsleden uit de randgemeenten die er een andere mening op na houden, zijn in de ogen van de voorstanders plattelanders en dorpspolitici. Zoals geweten, staat de stad Antwerpen zelf bekend om zijn behoorlijk bestuur. Inwoners die klagen over geluidsoverlast zijn hoe dan ook te klein voor de grote metropool.
Behalve Agalev houdt alleen de SP er een afwijkende mening op na. Voor de regeringspartij hoeft de uitbreiding niet per se. Dat is overigens ook de mening van de CVP en de SP in het Vlaams parlement, en van de Vlaamse regering. Al willen Luc Van den Brande en zijn medestanders dat even vergeten. Het door CVP’er Kelchtermans gestarte en door minister Eddy Baldewijns (SP, Ruimtelijke Ordening) afgewerkte Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen is anders verbazend duidelijk.
Het door het parlement goedgekeurde plan schraagt het Vlaams ruimtelijk beleid tot 2007. Het selecteerde Deurne niet eens als een poort op Europa. Het structuurplan wijst op de nabijheid van Zaventem (35 kilometer), de gebrekkige ontsluiting, de milieuhygiënische en ruimtelijke problemen. “De luchthaven ligt midden in een sterk en dicht bebouwd stedelijk gebied. Bij uitbreiding wordt de ruimtelijke structuur van het stedelijk gebied onherroepelijk aangetast”, aldus de Vlaamse overheid. Straks legt Van den Brande wel uit dat een uitbreiding geen uitbreiding is. Kwestie van het eigen structuurplan bij de eerste belangrijke test opzij te schuiven.
Zelfs de gewezen luchthavencommandant van Deurne, Jos Ghoos, pleitte in Gazet van Antwerpen (5 maart) voor een luchthaven in de haven. Voor de financiering verwees hij naar een studie uit 1989. De gronden van de huidige luchthaven zouden 3,5 miljard opbrengen. Dat de luchthaven op het gewestplan de nabestemming park heeft, is daarbij een detail. Voor Vlaamse politici zijn plannen er immers om snel te vergeten of te wijzigen. Bovendien heeft Antwerpen al veel te veel groen en parken. Vandaar ook de massale stadsvlucht.
P.R.
