Op 30 september ging, met enige praal en luister, generaal Francis Briquemont met pensioen. In De Standaard van 1 oktober werd deze gebeurtenis precies één tussenzinnetje waard geacht, in een op zich al piepklein stukje over de commando-hervorming bij de landmacht. Tussen De Standaard en de generaal komt het nooit meer goed, nadat Briquemont begin ’94 door Mia Doornaert de grond werd ingeboord omdat hij in Bosnië niet langer voor clown wenste te spelen.
?Een beunhaas en een schrikkepiet,? schreef Doornaert. En voegde er, in een commentaartje onder haar pseudoniem Dirk Achten, aan toe : ?Niet zodra had de eerste Serviër boe geroepen, of de generaal liet zijn manschappen in de steek en rende zo snel zijn beentjes hem dragen konden terug naar moeder de vrouw.? Dit waren de minst kwetsende verwijten. Op de afscheidsplechtigheid van de generaal moest Mia, jammer voor het spektakel, verstek laten gaan.
Sinds ze in Parijs woont, komen we over Frankrijk meer te weten in De Standaard dan in Le Monde of Le Figaro. Geen wijnboer in de Provence die ontevreden is over de druivenoogst, geen bakker aan de Loire die de prijs van de baguette heeft verhoogd, geen filmster op de Croisette die bonje heeft met haar producent, geen diplomaat van de Quai d’Orsay die een eigenzinnig standpunt inneemt, geen renpaard in Deauville dat geveld is door koliek, of Mia brengt het op den één. En dit rubriekoverschrijdend. De Mia van vroeger was beperkt tot de afdeling ?Buitenland?. Nu ze daar daadwerkelijk zit, duikt ze op alle andere bladzijden op. Tot op de opiniepagina toe, waar ze zich in een vrije tribune uitsprak tegen amnestie ! Nooit vertoond op de VUM.
Deze zomer vonden wij haar terug op de sportpagina’s. Paris Saint-Germain had Europacup II gewonnen en de dag nadien werden de spelers, die in een werkelijk miserabel slechte partij dankzij een afgeweken bal een stel Weense klungelaars met het kleinste verschil hadden verslagen, in triomf onthaald op de Champs Elysées.
Ter plaatse : Mia. Wij lezen : ?In al het gedrang kon je niet naast de spelers kijken die in open wagens stapvoets de mooiste laan ter wereld afreden. De vreugde bij de fans is des te groter omdat PSG slechte weken achter de rug heeft en de kans op een nieuwe Franse titel verspeelde door de slechte coaching van de onbekwame trainer Luis Fernandez .?
NIEMAND VAN ONS, sportjournalisten, had dat ooit durven schrijven, maar het was uiteraard wel juist. Paris Saint-Germain moest het vorig seizoen, ondanks zijn dure vedettenelftal, afleggen tegen provinciale ploegen als Metz en Auxerre. Dat was de verdienste van trainer Fernandez. Een ware aanwinst in het rijtje Cruijff-Keegan-Beckenbauer, zelf gewezen wereldvoetballers die er alles van weten en over bijzonder ingewikkelde theorieën beschikken. Cruijff heeft met Barcelona jarenlang alle belangrijke matchen met vijf-nul verloren. Gooide vervolgens zijn beste tien spelers buiten, kocht er voor een miljard tien andere en alles wat hij bereikte was zo nu en dan de Spaanse titel, als Tenerife op de laatste speeldag geld vandoen had.
Neem Keegan. Krijgt van een of andere rijke pief anderhalf miljard en mag daarmee een ploeg maken. Eén ! Met anderhalf miljard ! Daarmee speelt zelfs Reynebeau kampioen van Engeland. Keegan niet. Die wordt derde. Koopt voor weer een miljard. Loopt uiteraard lekker, het zou er nog moeten bij komen. Elf punten voor op tien matchen van het einde. Waarna Keegan zeshonderd miljoen bij krijgt voor weer twee spelers, onder wie Asprilla, de wereldkampioen oogkleppen. Dit ontwricht het hele elftal, de elf punten smelten als sneeuw voor de zon. Newcastle eindigt tweede. Hierna koopt Keegan Alan Shearer voor 750 miljoen. Duurste transfer aller tijden. Vier-nul op hun kas in de Charity Shield tegen Manchester United, en na twee competitieweken op een degradatieplaats. Worden weer tweede dit jaar, schrijf maar op.
Franz Beckenbauer. Is voorzitter van Bayern München maar wil graag zelf de ploeg opstellen. Dus moest Otto Rehhagel, Duitslands grootste vakman, eruit. Stond op het punt de titel te pakken en zich te kwalificeren voor de Uefa-cupfinale, maar dat deed niet terzake. Beckenbauer zelf coach. Weg titel en met de hakken over de sloot voor de Uefa-beker. Dit seizoen haalde hij Trappatoni terug, twee jaar geleden ontslagen wegens ongeschikt voor het Duitse voetbal.
BIJ PARIS SAINT-GERMAIN was het dus Luis Fernandez. Spelers van PSG hadden nooit van hun leven kennisgemaakt met stress. Het woord was hen niet eens bekend. Maar toen Fernandez de lakens begon uit te delen, lagen de sanatoria binnen de kortste keren vol. Sprong om de tien seconden van zijn bank om aan de zijlijn te gaan schreeuwen als een door een wesp gestoken dolleman. Geen Parijzenaar die de bal wou ingooien of Fernandez kwam uit de dug-out gestormd om aan te wijzen naar waar. Geen vrijschop of van aan de kant werd gebruld hoe de muur moest staan.
Wij lezen verder bij Mia Doornaert : ?De euforie om de gewonnen Europabeker mag ons niet doen vergeten dat zowel technisch als tactisch erg zwak gespeeld werd in deze finale, zeker aan Franse kant.? Erop ! De tactiek van de Fransen was een raadsel. Er kon geen verdediger naar links lopen of Fernandez sprong op het gras om te krijsen dat hij naar rechts moest. Maakte de spits aanstalten naar voren te rennen, dan stoof Fernandez al op dat hij naar achteren moest.
Mia : ?Hoe speelt PSG ? Drie man achterin, zoals Ajax en Barcelona. Is dat goed voetbal ? Ja, indien de flanken dubbel zijn afgedekt. Nee, indien dat niet gebeurt, zoals helaas bij PSG. Colleter en Fournier moeten van veel te ver terugkomen. Als Ngotty en Roche hun man pakken en Le Guen schuift op, ligt er geen boulevard open maar een volledig racecircuit. Potstampers van Rapid Wenen kunnen daarvan misschien niet profiteren, maar speel tegen Milan en ge hebt er vijf binnen voor de match goed begonnen is. Ik pleit voor de oude vier-mansverdediging. Met een ausputzer ervoor. Daaruit bouwt ge op, met altijd een meerderheid rond de bal om te demarqueren. En als ge vooraan Djorkaeff hebt lopen, geef hem dan de nodige vrijheid. Discipline is één ding, creatief denkvermogen een tweede. Zoals ik jarenlang heb proberen duidelijk te maken aan Mon Vanderostyne .?
NA DEZE VERNIETIGENDE analyse werd Luis Fernandez door PSG bedankt. Hij traint nu Athletic de Bilbao, helemaal onderaan in de Primera Division. Mia staat met PSG riant op kop in Frankrijk. In de eerste acht matchen niet één goal tegen. Die Briquemont is aan iets ontsnapt.
Koen Meulenaere
