Ontroerende jazz van Loos en Donni.

Bij het beluisteren van de cd ?Unknown Mallow? hoor je de ruimte vibreren op de klanken van een tenorsaxofonist die als een tweede Paul Gonsalvez uit het orkest van Duke Ellington gestapt lijkt. Gevolgd door een zoete houtklank die een kruising lijkt van het spel van oude stijl-virtuoos Barney Bigard en Ellington-klarinettist Jimmy Hamilton. Maar die jazzgoden vindt men niet meer waar waar de jonge jazzvirtuozen van vandaag hun ?patterns? gaan rapen. De thema’s van de cd zijn trouwens modern. Met uitzondering van die ene omweg over de ?Chelsea Bridge? van Billy Strayhorn zijn ze allemaal van de hand van de Waalse jazzpianist Charles Loos.

Sommige, zoals ?Dig the Blues?, dateren nog uit de tijd toen hij als één van de eerste Belgen (972) in de Berklee School of Music in Boston de muziek van zijn idool Thelonious Monk ging bestuderen. Andere, waaronder ?The Ballad of Chet & Artt?, behoren tot de meest tedere composities van Loos. Hij mag beschouwd worden als een van de creatiefste musici te lande. Loos’ vorige cd ?8 pianists & a piano? met acht van zijn composities gespeeld door collega’s en oud-leerlingen zoals Eric Legnini, Nathalie Loriers of Erik Vermeulen brengt daar een overtuigend staaltje van.

Maar de centrale figuur van ?Unknown Mallow? is de jonge saxofonist en klarinettist André Donni. Een drietal jaren geleden ontmoette Loos hem toen hij op zoek was naar muzikanten voor zijn Oude Stijl-project ?Sweet Substitutes?. Kroegenlopers van tien jaar geleden zullen met moeite de kleine klarinetspeler herkennen die toen de fans van papa gitarist Willy Donni vertederde. André Donni (24) is nu een volleerd jazzmuzikant die niet alleen de ?licks? kan produceren van enig model uit de bop of de modale jazz, maar de hele jazztraditie in zich heeft opgenomen. Ook die uit New Orleans en Chicago, echo’s bewarend uit legendarische pré-cd tijden, toen een Buddy Bolden lief en leed van de toenmalige Amerikaanse negerbevolking vertolkte.

André Donni is, behalve een klassieke cursus klarinet in een muziekacademie, een autodidact. Wat hem niet belet om hierin virtuoos te zijn, maar dan wel van het soort dat nooit een noot te veel speelt. Gejatte of ongeïnspireerde noten heeft Donni opzij gezet om alleen de echt ontroerende door te laten.

Francis Cromphout

Charles Loos – André Donni, ?Unknown Mallow?, IGL 126.Charles Loos presents, ?8 pianists and a piano?, IGL 118.

André Donni : virtuoos.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content