Hypocrisie is niet langer een exclusief christelijke deugd. Ze wordt nu ook met volle overgave beoefend door liberalen, socialisten en groenen. Vooral het optreden van Agalev-minister Magda Aelvoet tijdens de rel over de wapenlevering aan Nepal verraadt een aangeboren talent voor dit soort oefeningen.
Even terug naar vorige week donderdag. Toen werd bekend dat het paars-groene kernkabinet op 11 juli had ingestemd met de verkoop van 5500 zogenaamde minimitrailleurs, kortweg Minimi’s, van het Waalse FN aan Nepal. Eerder dit jaar in Duitsland stootte een Nepalese bestelling van 65.000 vergelijkbare mitrailleurs van Heckler & Koch op verzet van socialisten en groenen.
Voor de Belgische levering bestond evenwel geen enkel bezwaar, oordeelde vice-premier en minister van Buitenlandse Zaken Louis Michel. Ondanks wat op de webstek van Buitenlandse Zaken te lezen stond woedt er, volgens hem, momenteel geen burgeroorlog in Nepal. Het land kampt alleen met een kleine, maoïstisch gezinde guerrilla. En tegen dat soort volk mag een prille democratie als Nepal zich toch verdedigen zeker? Met die motivering in de hand zou paars-groen destijds ook wapens hebben geleverd aan Fulgencio Batista die in Cuba te maken had met de kleine guerrilla rond Fidel Castro en Che Guevara.
Toen de Nepalese kwestie in het volle licht kwam, speelde het geheugen minister Aelvoet van Volksgezondheid parten. ‘Ik was op dat kernkabinet en ik kan me herinneren dat daar een aantal wapenleveringen aan bod kwam.’ Maar dat er daar ook een dossier over Nepal bijzat, dát kon de groene minister zich met de beste wil van de wereld niet meer herinneren.
Zondag dan kwam alles haar opnieuw haarscherp voor de geest en onderschreef Aelvoet collegiaal de beslissing om wapens te leveren aan Nepal die ze samen met de andere aanwezigen op het kernkabinet had goedgekeurd. Politiek secretaris Jos Geysels stelde nog voor de wapenkwestie aan het parlement voor te leggen. Maar daar weten ze nog hoe een gewillig Agalev het migrantenstemrecht onder het tapijt van de Senaat liet schuiven.
Wie de Wetstraat volgt kon met de ellebogen voelen dat Aelvoet tussen donderdag en zondag enkele telefoons had gekregen, vanuit de Wetstraat 16 en van andere kabinetten, die haar falende geheugen op krachtdadige wijze opkrikten.
Want vooral voor Ecolo kwam die ’trou de mémoire’ van Aelvoet zeer ongelegen. Voor de Franstalige groenen is dit niet het moment om de PS van Elio Di Rupo voor het hoofd te stoten. Zij streven voor de komende verkiezingen naar een alliantie met de Waalse socialisten. Het zal daarom niemand verbazen dat vice-premier Laurette Onkelinx, in naam van de PS, de groene kernministers Isabelle Durant en Magda Aelvoet even tot de orde riep.
Vorig jaar verleende de paars-groene regering 917 wapenuitvoerlicenties voor een totaal van 849 miljoen euro, of om en bij 34 miljard Belgische frank. Tweederde daarvan werd aan Waalse bedrijven toegekend. In 2001 werden naar Saudi-Arabië alleen al voor 101 miljoen euro Belgische wapens verscheept. De FN-factuur voor de Saudi’s bedroeg 3 miljoen euro. Begin dit jaar bestelden de Saudi’s, van wie vaststaat dat ze de democratische beginselen hoog in het vaandel voeren, nog eens voor bijna 4 miljoen euro FN-wapentuig. Wat de Saudi’s daar allemaal mee uitrichten is niet duidelijk, maar bij FN in Herstal zijn ze in elk geval graag geziene klanten.
Het welzijn van FN, maar ook van bedrijven als Sonaca en Sabca, gaat ze bij de PS zeer ter harte. Toen wijlen André Cools nog PS-voorzitter was, gold FN als een van de belangrijkste sponsors van de partij. Die geldstroom was trouwens een van de oorzaken voor de splitsing van de oude BSP-PSB. Want aan Vlaamse kant koesterde een aantal jonge Turken bezwaren tegen partijfinanciering door een wapenfabrikant als FN. Hun bezwaar werd niet gedeeld door bonzen als André Cools en Henri Simonet. Die intense band tussen de PS en FN is altijd gebleven, en bestaat ook nu nog. Temeer omdat intussen het Waalse Gewest de enige aandeelhouder is van het Luikse wapenbedrijf.
Nadat Martens VIII in september 1991 was gestruikeld over wapenleveringen door FN en Mecar aan het Midden-Oosten, ging PS-voorzitter Guy Spitaels zijn overwinning vieren met de arbeiders van FN. Het was daar dat hij zijn beruchte uitspraak deed over ‘de tandenloze Vlaamse leeuw’.
De nauwe banden van de Waalse socialisten met de Waalse wapenbedrijven bleken ook uit stukken die tijdens de Agusta-enquête boven water kwamen. Zo werden brieven gevonden van toenmalig minister Philippe Busquin, de latere PS-voorzitter en inmiddels Europees commissaris, waarin die bemiddelde voor de munitieleveringen door Mecar in het Verre Oosten. Busquin is zeer vertrouwd met Mecar. Het bedrijf heeft de hoofdzetel vlak in zijn buurt, in Seneffe. Er werkten daar tot voor kort – en misschien nog altijd – oud-assistenten van Gerald Bull, de ontwerper en bouwer van het Irakese superkanon, die enkele jaren geleden in Ukkel werd vermoord.
Mecar, dat destijds de commercie van het failliete PRB overnam, heeft een heel mistig aandeelhouderschap. Vanuit Seneffe leiden financiële kanalen naar Maleisië en vandaar naar Saudi-Arabië.
Maar de Waalse socialisten delen in dit soort kwesties de mening van de Franse komische acteur Jean Yanne die vond dat de wapenhandelaar geen schuld treft, evenmin als de verkoper van de kachel waarin vrouwenmoordenaar Landru zijn slachtoffers opstookte.
