Het Festival van Vlaanderen met Christophe Rousset.

“In 1983 won hij de eerste prijs in het clavecimbelconcours van Brugge. Een onderscheiding die tot dan toe slechts eenmaal was toegekend, aan Scott Ross in 1971.” Met dit wapenfeit begint de bio van clavecinist Christophe Rousset. Het zet hem natuurlijk in dezelfde orde van grootte als de legendarische Scott Ross, die overigens toen zelf jurylid was. En het geeft meteen ook het belang aan van de wedstrijd in Brugge: alleen de allerbesten uit de wereld van de oude muziek hebben er kans op slagen.

Brugge doorloopt een driejaarlijkse cyclus van wedstrijden. De oudste is de orgelwedstrijd, dan volgde een clavecimbelwedstrijd en ten slotte werd er nog een wedstrijd voor melodie-instrumenten en ensembles aan toegevoegd. Dit jaar krijgen de clavecinisten en de bespelers van de pianoforte de kans om hun krachten met mekaar te meten. Samen met die wedstrijd komt er nog een tentoonstelling van instrumenten, lezingen en uiteraard concerten.

Telkens weer blijkt de clavecimbelsessie het meest ziel te hebben. Ze trekt kleurrijk volk aan, de discussies verlopen iets heftiger en de bewondering voor de sterren van het klavier is dan net iets groter. In die context keert Christophe Rousset terug naar Brugge. Niet als solist, maar als leider van zijn ensemble Les Talens Lyriques.

Een groep jonge enthousiaste muzikanten die zich hoofdzakelijk specialiseert in het onbekende operarepertoire uit de barok. Zo zorgden ze voor de klankband van de film “Farinelli”. In Brugge zullen ze Bach spelen.

Het dient gezegd, Rousset heeft als artiest alle verwachtingen van 1983 waargemaakt. Frankrijks hoop in bange dagen. Waarschijnlijk zal hij wel nooit die mythische status van Ross krijgen, daarvoor lijkt hij te ongecompliceerd, maar hij heeft zich wel ontplooid tot een compleet muzikant met veel facetten. Hij is zowel solist, begeleider als orkestleider. De grote constante in zijn muziek is de vitaliteit.

Dat zal in Brugge te horen zijn en dat is ook het eerste wat opvalt bij de recente plaatopnamen. Exemplarisch daarvoor is zijn opname met clavecimbelsonates van Scarlatti. Hij speelt die eerlijk rechtuit, manmoedig zonder tierlantijntjes. Hij gaat niet tussen de muziek en de luisteraar in staan, alle aandacht gaat naar de muziektekst, die spreekt bij hem voor zichzelf.

Concert, Les Talens Lyriques o.l.v. Christophe Rousset, Festival van Vlaanderen Brugge, 30/7.

cd’s: Domenico Scarlatti, “15 clavecimbelsonates”, Decca 458 165-2.

J.S. Bach, “Volledige concerti voor clavecimbel”, Christophe Rousset, The Academy of Ancient Music o.l.v. Christopher Hogwood.

Lukas Huybrechts

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content