‘Er is geen sprake van een malaise bij De Post’, zegt woordvoerster Daniële Van der Espt. ‘We zitten gewoon in een overgangsfase. Er zijn een aantal hervormingen noodzakelijk, waarvoor we de hulp van de bonden nodig hebben.’
JA
Theo Heremans
‘Er zijn inderdaad een aantal postkantoren verliesgevend. Ze openhouden zal moeilijk zijn. Dat is niet alleen erg voor het personeel, ook voor de mensen die in de buurt van zo’n postkantoor wonen. De sociale functie van zo’n kantoor kun je moeilijk onderschatten. Er zijn nochtans een aantal oplossingen voor het probleem. Iemand kan bijvoorbeeld een paar uur per dag kantoor A openhouden en dan naar kantoor B gaan. Maar over dat soort alternatieven wordt gewoon niet gepraat.
Wat ons vooral stoort, is het gebrek aan communicatie met de directie over dit soort zaken. Het gaat niet alleen over het verdwijnen van een aantal kantoren, maar ook over het acute personeelstekort in sommige kantoren, het verdwijnen van sorteercentra… Het is niet te verwonderen dat er grote onrust bij het personeel heerst. Iedereen heeft gezien wat er met Sabena is gebeurd. Daar zou alles ook zogezegd in kannen en kruiken komen. Wat er vorige week gebeurd is, was de druppel die de emmer deed overlopen. Dinsdag zaten we met de directie rond de tafel om te onderhandelen over het verdwijnen van een aantal sorteercentra. ’s Anderendaags word ik wakker en hoor ik Frans Rombouts (gedelegeerd bestuurder van De Post) op de radio vertellen dat er vierhonderd kantoren gesloten worden. Dat durft hij wel aan de media te vertellen, maar niet aan ons. Een paar dagen eerder had hij ons nota bene verzekerd dat er geen enkel kantoor gesloten zou worden. Wat is zijn geloofwaardigheid dan nog?
Het gebrek aan communicatie is niet nieuw. Geen enkel groot project dat De Post de laatste jaren wou realiseren, is totnogtoe gelukt. Informatisering, nieuwe sorteerkasten … Al die mislukkingen worden nu afgewimpeld op het personeel. Dan vraag je om problemen. In plaats van één project grondig uit te werken, praat het bestuur liever een halfuur over sorteercentra, een halfuur over de hernieuwing van de loketten… Binnenskamers hebben we het wel eens over de Tupperware-shows van de directie. Het oogt allemaal heel indrukwekkend, maar zelden boekt ze ook concreet resultaat.’
NEE
Daniële Van der Espt
‘Binnenkort wordt de Europese postmarkt geliberaliseerd. Daardoor zijn we verplicht een aantal maatregelen te nemen om een optimale dienstverlening te kunnen blijven garanderen. Na een grondig onderzoek hebben we 905 moderne postkantoren geselecteerd, waar we een uitgebreide dienstverlening garanderen en waarin we ook fors willen investeren. Daarnaast zijn er nog vierhonderd andere postkantoren. Kleine kantoortjes vaak, waar de mensen niet graag komen en waar soms zelfs geen telefoon is. Het kost ons 13 miljard frank per jaar om die kantoortjes open te houden. Ze moderniseren zou opnieuw serieuze investeringen vergen. Daarom vragen we ons af of dat nog de moeite is. We zullen dat geval per geval bekijken.
De teneur in de pers de laatste week is dat ‘niets nog lukt bij De Post’. Dat is dus niet waar. We zitten gewoon in een overgangsfase. Er liggen een aantal noodzakelijke automatiseringsplannen op tafel, waar we lang over nagedacht hebben. We vragen de medewerking van de bonden om die plannen ook uit te voeren. Het probleem is dat de sociale dialoog altijd veel langer duurt dan voorzien. Het verwijt dat De Post enkel met de pers communiceert, vind ik onterecht. We hebben de bonden drie keer uitgenodigd om te praten over het project New Retail Format en drie keer hebben ze geweigerd. Dan is het achteraf makkelijk om te zeggen, ze communiceren alleen via de pers, als je zelf de deuren dichtslaat.
Ook het verwijt van de bonden dat er in sommige kantoren een personeelstekort zou zijn, is relatief. We ontkennen niet dat er op dat vlak problemen zijn. Maar het is moeilijk om nu mensen in dienst te gaan nemen, want dan creëer je alleen problemen op lange termijn. De directie van De Post heeft altijd gesteld dat er geen naakte ontslagen zullen vallen bij het personeel. Als we nu extra mensen aannemen, zitten we na de automatiseringsoperatie met een surplus aan personeel. Als we geen mensen in dienst nemen, kunnen we de vrijgekomen mensen inzetten op plaatsen waar het nodig is. Voorlopig zitten we dus in een vicieuze cirkel: zolang de vakbonden niet willen meewerken, kunnen we onze projecten niet uitvoeren en blijven we kampen met een personeelstekort op sommige plaatsen, waardoor de bonden weer slechtgezind zijn.’
Opgetekend door Stijn Tormans
‘We zijn verplicht maatregelen te nemen.’
‘Geen enkel groot project van De Post is totnogtoe gelukt.’
