Gramophone, het meest invloedrijke tijdschrift voor klassieke muziek ter wereld, nam een gedurfde beslissing.
Dit weekend heb ik nog maar eens geprobeerd de massa informatie over klassieke muziek die binnenkomt een beetje systematisch te ordenen, en ik moet bekennen dat het maar half gelukt is. In tegenstelling tot mijn computermagazines, die na twee jaar bewaren gegarandeerd alleen oud nieuws bevatten, blijven muziektijdschriften waardevol, in de eerste plaats voor de besprekingen en de interviews, die nooit gedateerd raken.
Een van de meest invloedrijke maga-zines over klassieke muziek ter wereld, Gramophone, kwam onlangs met ophefmakend nieuws. Het tijdschrift, dat werd opgericht in 1923, heeft nu beslist een website op te richten die de wereld van de klassieke muziek op zijn kop zal zetten. De vernieuwing zal gebeuren in twee fasen. De eerste is de spectaculairste: Gramophone zal elke letter die het magazine ooit publiceerde op het internet zetten. Gratis consulteerbaar. Voor alle duidelijkheid: het gaat hier onder meer om meer dan 80.000 gezaghebbende recensies van zowat alle belangrijke releases in de klassieke muziek tussen 1923 en vandaag. En daarnaast natuurlijk interviews met alle grote solisten, dirigenten, componisten uit dezelfde periode. De waarde van zo’n archief is onschatbaar.
Als alles volgens plan verloopt, kan de hele collectie vanaf september worden geraadpleegd op www.gramophone.net. Even goed als de magazines, of zelfs nog beter, want het zal in een doorzoekbare database staan. Voor liefhebbers kan zo’n site onder meer onschatbare hulp bieden bij de keuze van opnames. Wie op eBay tweedehandse platen of cd’s zoekt, hoeft dus niet meer afhankelijk te zijn van de lamme besprekingen die er in het beste geval bijstaan. Voor opgetogen specialisten is dan weer erg gedetailleerde historische informatie te vinden in de collectie. Eén klein detail: Gramophone heeft er nog niet bijgezegd tot welk nummer de database zal gaan.
Het nieuwe archief zal in een eerste fase bestaan naast de huidige website van Gramophone, www.gramophone.co.uk. Begin 2009 volgt een tweede, schijnbaar minder spectaculaire maar goed uitgekiende fase: de creatie van een volledig nieuwe website. Bezoekers zullen er niet alleen het archief én nieuwe redactionele inhoud vinden, ze zullen ook de kans krijgen om de besproken muziek te downloaden, materiaal te bestellen per mail en tickets voor concerten te kopen. Met andere woorden: Gramophone gebruikt zijn archieven en autoriteit om een grote commerciële onderneming op te zetten.
Wat mij betreft, is daar op zich niets mis mee. In principe bestaat het risico dat Gramophone zijn geloofwaardigheid zou misbruiken, maar dat zou meteen ook het einde van het vijfentachtig jaar oude magazine inluiden. Vrij onwaarschijnlijk. Wat ik me als verzamelaar wel afvraag is of zoiets niet een mentale ontwaarding betekent van mijn huidige collectie magazines (die ik, als puntje bij paaltje komt, toch nooit weggooi). En misschien zelfs van de exemplaren die nog moeten uitkomen? Met de verkoop van het magazine zelf kan het volgens mij alle kanten op na zo’n zet. Het zal boeiend zijn om het experiment vanaf september te volgen.
DEZE COLUMN VERSCHEEN EERDER OP DISSONANT, DE BLOG VAN PETER VANDEWEERDT OP BLOGS.KNACK.BE
door Peter Vandeweerdt
