Voor de Koninklijke Vlaamse Schouwburg worden al bijna een decennium plannen gesmeed. In 2004 zou hij zijn oude glorie eindelijk terug moeten hebben.

September 1993. Delen van het KVS-gebouw worden beschermd. Het was in 1887 ingewijd, drie jaar nadat de Brusselse gemeenteraad de plannen van architect Jean Baes voor de verbouwing van het voormalige wapenarsenaal had goedgekeurd.

September 1994. Intendant Franz Marijnen en zakelijk leider Lieven Struye trekken aan de alarmbel. Ze hadden al een voorstudie voor renovatie en restauratie van de afbrokkelende KVS besteld bij Iain Mackintosch, een gereputeerd specialist in theaterarchitectuur. Die adviseert om het oorspronkelijke gebouw letterlijk te koppelen aan een nieuwbouw aan de Arduinkaai, met een brug of een tunnel als verbinding.

Prijskaartje: ongeveer 1,2 miljard frank (29,7 miljoen euro).

December 1994. Het schepencollege van de stad Brussel, eigenaar van het KVS-gebouw, keurt het principe van de restauratie goed.

September 1995. De stad Brussel en de Vlaamse overheden zitten voor het eerst samen rond de tafel.

November 1995. De KVS moet een tiental dagen de deuren sluiten omdat de elektrische installatie zich in een lamentabele toestand bevindt.

Januari 1996. Intendant Franz Marijnen neemt een eerste maal ontslag omdat de KVS niet méér middelen krijgt en omdat het bouwdossier maar blijft aanslepen. Na beloftes van Vlaams minister van Cultuur Luc Martens trekt hij zijn ontslag in.

Februari 1996. Brussel legt de eerste miljoenen op tafel voor studies die de renovatie vanaf 1997 mogelijk moeten maken.

Juni 1996. De commissie Monumenten en Landschappen oordeelt negatief over het ontwerp van het architectenbureau van Iain Mackintosch, omdat die de beschermde achtergevel 17 meter achteruittrekt. De KVS-directie zelf, moegestreden, wil de handdoek in de ring werpen.

April 1997. Het volledige bouwdossier ligt op tafel bij de Vlaamse regering. De betrokkenen hopen nog dat de werken in 1998 kunnen starten en het gebouw voor Brussel 2000 klaar zal zijn.

Juni 1998. Het architectenbureau A 2 R C krijgt de opdracht om de definitieve plannen te tekenen voor de KVS. Een ander bureau, BOA, buigt zich over de nieuwbouw aan de Arduinkaai. De werken zouden voor ‘Vlaanderen 2002’ voltooid moeten zijn.

Juni 1999. De KVS, de stad Brussel, de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) en de Vlaamse Gemeenschap sluiten een samenwerkingsovereenkomst. De VGC koopt het terrein aan de Arduinkaai waarop het bijgebouw van de KVS komt. De stad Brussel treedt op als bouwheer en geeft de KVS-schouwburg voor 99 jaar in concessie aan de VGC. De Vlaamse Gemeenschap schuift 699 miljoen frank (17,3 miljoen euro) door naar de stad, de federale overheid maakt 280 miljoen frank (6,9 miljoen euro) vrij (voor de restauratiewerken). De stad Brussel neemt de rest voor haar rekening. Het kostenplaatje wordt geraamd op 1,15 miljard frank (28,5 miljoen euro).

Het toneelgezelschap verhuist voor de duur van de werken naar de Bottelarij in Sint-Jans-Molenbeek.

Januari 2000. Zakelijk leider Lieven Struye neemt ontslag om persoonlijke redenen.

Juni 2000. Intendant Franz Marijnen kondigt aan dat hij de KVS om gezondheidsredenen verlaat.

2001. Twintigers komen aan het roer van de KVS. Brussels schepen Bruno De Lille wordt voorzitter van de raad van bestuur, en het duo Danny Op de Beeck (zakelijk leider sinds maart 2000) en Jan Goossens (artistiek leider) moeten de KVS financieel gezond maken en een nieuw artistiek elan geven.

Juni 2001. Er komt een nieuwe aanbesteding voor de nieuwbouw aan de Arduinkaai omdat aannemer Jacques Delens op de valreep heeft bekendgemaakt dat hij afziet van de werken. De geplande, definitieve terugkeer van de KVS-ploeg is intussen al naar het theaterseizoen 2004-2005 verschoven.