JA
Thomas Verbeke
‘Wij aanvaarden de besparingen in het secundair en volwassenenonderwijs niet. In het begin was er nog begrip voor de budgettaire beperkingen van Vlaams minister van Onderwijs Frank Vandenbroucke (SP.A). In de visietekst die hij aanvankelijk verspreidde, stonden bovendien mooie zaken waar wij ons in konden vinden. Hij had ons toen gezegd dat hij, om te besparen, de middelen zou bevriezen. We zouden dit jaar geen geld extra krijgen, ook al stijgt het aantal leerlingen. We juichten die besparingen niet toe, maar we begrepen ze. Maar plots kwam het bericht dat hij toch 2 procent van onze middelen zou afnemen. Daarna heeft Vandenbroucke het nog verder gedreven: plots was er sprake van een bezuiniging van maar liefst 3,3 procent. Het werd dus een veel grotere besparing dan waarvan in het begin sprake was, en uiteraard krijg je dan ontgoochelde reacties.
Bovendien begonnen wij te vermoeden dat de beloofde compensaties zouden uitblijven. De minister leek daarentegen van plan de besparingen door te trekken. De rondzendbrief van vorige maand heeft onze vermoedens officieel bevestigd. Er komt inderdaad geen inhaalbeweging na deze inkrimping. Vandenbroucke spreekt ineens over ‘structurele besparingen’. Blijkt dus dat de geplande besparingsmaatregelen veel zwaarder zullen zijn dan gedacht, en ze gaan bovendien ook na dit jaar door. Daarmee kunnen wij ons hoegenaamd niet akkoord verklaren. De bonden vrezen vooral dat de werkdruk voor de leerkrachten nog gaat stijgen, omdat er volgend jaar minder leerkrachten zullen zijn voor meer leerlingen. Ik ben het eens met de minister dat je die druk ook op andere manieren kunt verlagen. Wat me veel meer zorgen baart, is dat hij zo zwaar snoeit bij het ondersteunend personeel. Als hij echt het kind wil centraal stellen in het onderwijs, moeten we dat ook in zijn beleid zien. Hopelijk zien zijn collega’s in de Vlaamse regering in dat daar meer centen voor nodig zijn. Want Vandenbroucke maakt in grote lijnen een juiste analyse van de zorgen van het onderwijs. Ik blijf erop vertrouwen dat zijn beleid het onderwijs ten goede zal komen. Wij worden ook goed bij het overleg betrokken. Over de invulling van de middelen gaan we wel nog een hartig woordje praten. Daar komt de minister ons nog wel tegen.’
NEE
‘Gemiddeld is het inderdaad zo dat er volgend jaar in het middelbaar onderwijs minder leerkrachten zijn voor iets meer leerlingen. Maar daar heb ik toch twee bedenkingen bij. Ten eerste houdt men in sommige scholen nog kleine klassen in stand voor de concurrentie, terwijl in dezelfde school leerkrachten zitten met een veel te grote groep. Scholen kunnen dus ook zelf rechtvaardiger organiseren en de druk op hun leerkrachten verlagen. Ten tweede moeten we door het ontsporen van de Vlaamse begroting besparen op onderwijs. Ons middelbaar onderwijs is bij het beste van de wereld, dus als we ergens op de rem moeten staan, doen we het beter daar. Er zijn andere sectoren, zoals het basisonderwijs, met meer noden. We willen blijven investeren in onderwijs, maar dat moet selectief gebeuren. De onderwijsbonden en de verschillende netten moeten nu niet zeggen dat ze niet wisten dat dit besparingen op langere termijn zouden worden. Dat ik bewust heb gewacht om het hen te vertellen, klopt gewoon niet. Ik heb in oktober al een nota verspreid waarin letterlijk sprake is van ‘structurele maatregelen’. Dat ze een beetje zwaarder zijn dan gedacht, klopt wel.
Ik begrijp dat de bonden vrezen voor een daling van het aantal leerkrachten. Maar we hebben ook nieuwe initiatieven genomen, waardoor er meer dan 700 voltijdse banen bij komen in de hele onderwijssector. Er zijn nieuwe jobs gecreëerd in het basisonderwijs en in scholen met veel kansarme leerlingen. En door snellere vervangingen en het vaderschapsverlof kunnen er nog meer nieuwe leerkrachten aan de slag. Ik snap niet waarom de vakbonden die vervangingen niet meerekenen. Ik ben het wel met Mieke Van Hecke eens dat het gevaarlijk is om te snoeien in het ondersteunend personeel. We moeten meer inspanningen doen voor de begeleiding van leerlingen. We gaan daaraan werken, vooral om de gelijke kansen in het onderwijs te versterken. De groei van de middelen die scholen krijgen, wil ik laten afhangen van het soort problemen waarmee ze kampen. Ze krijgen geld naargelang van het soort leerlingen dat ze hebben, en de begeleiding die daarbij nodig is.’
‘Vandenbroucke wil plots veel meer besparen dan afgesproken was.’
‘We konden niet anders dan op de rem gaan staan in het middelbaar onderwijs.’
