INFO: Veerle Draulans, doceert aan de TFT-Universiteit van Tilburg en K.U. Leuven
Reizen met het openbaar vervoer heeft, op enkele verwaarloosbaar kleine ongemakken na, vooral voordelen. Gesprekken tussen mensen worden je zomaar in de schoot geworpen. Als ervaringsdeskundige durf ik de hypothese naar voren te schuiven dat zowat de helft van de gsm-gesprekken begint met de vraag: ‘En, waar zit ge ergens?’ Was ik communicatiewetenschapper, ik had al lang studenten op pad gestuurd om deze hypothese wetenschappelijk te toetsen.
Af en toe word je onverwachts deelgenoot van best grappige gesprekken. Zo ook die ene keer. Ik had net een brok ernstige lectuur achter de rug. Een Tilburgse theologiestudente schreef een, overigens verdienstelijke, afstudeerscriptie met het gebeuren van 11 september 2001 als achtergrond. Ze vertrekt van de vaststelling dat mensen zowel bij gruwelijke ervaringen als bij momenten van intense schoonheid ‘Oh my God’stamelen of uitroepen. Om de lectuur een sterk visueel karakter te geven, voegde ze aan haar scriptie een foto toe van een van de Twin Towers op 9/11. Men ziet enkel de strakke architectuur van glas en metaal en één vallend lichaam…
Stappen er plots twee kwebbelende jongedames op. Het gesprek gaat over een poezennest. Drie jonge katten fleuren het familieleven bij een van beiden op. Het drietal heet respectievelijk Twin, Tower en Kremlin. Wie van de drie is de grootste knuffelkat? Andere passagiersgeluiden overstemmen het antwoord. Ik meen te ontwaren dat Kremlin de hoogste aaibaarheidsfactor heeft. De thesis met de foto van de Twin Towers zit nog in mijn boekentas.
Hun poezen waren duidelijk ‘post 9/11’ en van deze tijd. Onze kat thuis luisterde destijds nog welwillend naar de naam Demosthe-nes – Mosje voor de intimi. Demosthenes maakte ooit naam tijdens een les filosofie. De prof tekende met enkele trekken een kat op het bord, vroeg wie er thuis een had en pikte mij eruit: ‘En, Juffrouw, hoe heet uw kat?’ ‘Demosthenes, professor.’ Algemene hilariteit. En toch had ik naar volle waarheid geantwoord. Hebben filosofen een bijzondere affiniteit met katten, of hebben poezen iets met filosofie? In hun lijvig boek Taal en teken vragen auteurs de Pater en Swiggers zich ook ergens af of katten diepe denkers zijn…
Creëerden de vliegtuigen die zich in de Twin Towers boorden, tegen de achtergrond van een staalblauwe hemel, een ultieme vorm van kunst, zoals de Duitse componist Stockhausen enkele dagen na 11 september beweerde – en daarmee een hele polemiek op gang bracht? Wat gebeurt er als mensen eenzelfde uitdrukking gebruiken voor momenten van ultiem afgrijzen én van ultieme schoonheid? Wat gebeurt er als twee kwebbelende jongedames in hun gesprek referentiekaders door elkaar halen en tegelijkertijd toch voor elkaar volstrekt begrijpelijk blijven?
Denkvragen. Gelukkig hoeft het niet altijd zo ernstig en kan men af en toe ook iets anders bedenken, wat het leven lichtvoetiger en draagbaar maakt. Zoals: hoe zou het nu met Kremlin zijn? En met de rest van het nest?
Veerle Draulans
