SZENEN AUS GOETHES FAUST (BOZAR)

Robert Schumann werkte bijna tien jaar aan Szenen aus Goethes Faust, een driedelig oratorium voor solisten, orkest en twee koren. Maar het werk wordt maar zelden uitgevoerd. Misschien juist door de enorme bezetting? Het podium van Bozar torste gemakkelijk 200 musici. Die waren van het allerhoogste niveau, de acht vocale solisten incluis. In handen van de bijna 70-jarige Nikolaus Harnoncourt paste alles perfect in elkaar, ongeacht de grootte van de bezetting. Het Concertgebouworkest volgde de tekst als een schaduw, het koor zong de moeilijke partijen met volle overtuiging. De muziek kreeg vleugels en leek als vanzelf haar rijkdommen prijs te geven. Er waren in de Faustszenen momenten dat de muziek los leek te komen van de materie – het hoogste wat bij een uitvoering te bereiken valt.

ANDSNES-TETZLAFF (CONSERVATORIUM BRUSSEL)

De combinatie van de Noorse pianist Leif Ove Andsnes en de Duitse violist Christian Tetzlaff, eind mei in het Brussels Koninklijk Conservatorium was een van de uitschieters van het jaar. Een aanpak vol spirit van een nochtans stevig programma met Mozart, Sjostakovitsj, Webern en Brahms.

REPIN-LUGANSKI (BOZAR)

Nog sterker was het naadloos samenspelende duo van violistVadim Repin en pianist Nikolaj Luganski met werk van Debussy en Stravinski en de Kreutzer-sonate van Beethoven. Sonates voor viool en piano worden al gauw als een vioolsonate met pianobegeleiding beluisterd. Maar karakters als Luganski en Repin staan allebei stevig genoeg op het podium geplant om elkaar alle ruimte te geven, zo bleek. Zeker in de heerlijke Sonate in g klein van Debussy, waar piano en viool elkaar voortstuwden, maar soms ook zo versmolten dat ze samen een nieuw timbre creëerden. In het programmaboekje was een verbeten en fel duel aangekondigd, wat onder meer sloeg op het slot. Maar een duel zagen we niet, veeleer een gedurfde beklimming van de Everest.

DEFILHARMONIE/KALEVI AHO (DE SINGEL)

Zeker opvallend was het concert van11 april in de Antwerpse Singel. DeFilharmonie onder Eivind Aadland speelde er een uitstekende Chorale van Magnus Lindberg, maar het absolute hoogtepunt, misschien wel van het jaar, was toch de wereldcreatie van het hoboconcerto van de Fin Kalevi Aho, grandioos gespeeld door de Vlaming Piet Van Bockstal. Een hedendaags stuk met invloeden uit alle windstreken dat een van de grote composities van de jongste jaren mag worden genoemd.

(GVV);(PVDW);(PVDW);(PVDW)