Rudy Aernoudt blijft zijn ontslag als Vlaams topambtenaar aanvechten. Volgens de arbeidsrechtbank heeft dat ontslag alles te maken met ‘een onaanvaardbaar gebrek aan loyauteit’.

Het ontslag om dringende redenen van toenmalig Vlaams topambtenaar Rudy Aernoudt in september 2007 was terecht. Een door hem geëiste vergoeding van in totaal bijna 750.000 euro mag hij bijgevolg vergeten. Zo heeft de arbeidsrechtbank van Brussel geoordeeld. Over het ontslag van Aernoudt werd destijds beslist door de voltallige Vlaamse regering. Aanleiding waren de oplopende meningsverschillen tussen Aernoudt en voormalig Vlaams minister van Economie, Innovatie en Buitenlandse Handel Fientje Moerman (Open VLD). Aernoudt, die voordien haar kabinetschef was geweest, had bij de Vlaamse Ombudsdienst een klacht ingediend tegen de toekenning van contracten aan experts door Moerman en haar kabinet. Het rapport van de Ombudsdienst leidde later tot het ontslag van de liberale minister.

Deze politieke verwikkeling wordt door de Brusselse arbeidsrechtbank enkel terloops vermeld, maar speelt in het vonnis voorts geen rol. Andere elementen doen dat wel. Zo wordt Aernoudt verweten dat hij zich niet loyaal heeft opgesteld tegenover zijn werkgever, de Vlaamse overheid. Om dat te illustreren wordt verwezen naar een interview met Le Soir, waarin Aernoudt zei dat er onnodig diensten werden opgericht om mensen een job te bezorgen. En ook naar een internetpetitie die was gestart door de woordvoerder van zijn departement om Aernoudt te lanceren voor het premierschap. In het vonnis wordt eveneens melding gemaakt van een klachtennota van een aantal personeelsleden en van evaluatie- auditrapporten, die onder meer kritiek hebben op de leidinggevende stijl van Aernoudt en op het feit dat hij het niet zo nauw nam met administratieve regels en voorschriften.

Aernoudt, die intussen in Wallonië enige politieke furore maakt met de nieuwe partij LiDé, heeft beslist om in beroep te gaan tegen de uitspraak van de arbeidsrechtbank. Hij zegt dat het vonnis politiek beïnvloed werd en zijn vrije menings-uiting aantast. Over dat laatste stelt de rechtbank net dat het ‘verboden is afbreuk te doen aan het gezag en de goede naam van zijn werk-gever, te meer daar het hier gaat om publieke personen’.

Moerman beschouwt het vonnis als een rehabilitatie. Meteen heeft ze zich in de strijd gegooid voor het Open VLD-lijsttrekkerschap in Oost-Vlaanderen bij de Vlaamse verkiezingen in juni. De uitspraak van de arbeidsrechtbank doet weliswaar geen afbreuk aan de conclusie van de Vlaamse Ombudsdienst dat het kabinet-Moerman destijds op een onregelmatige manier bevriende experts had ingeschakeld. In zijn rapport viel ook het oordeel ‘onbehoorlijk bestuur’.

Patrick Martens