‘Een kus voor de prof’ (Knack nr. …
Universiteiten (1)
‘Een kus voor de prof’ (Knack nr. 47) is slecht geïnformeerd, tendentieus en beschadigt het Vlaams Hoger Onderwijs en onderzoek en vooral daarin betrokken mensen.
Ik zou zelf ‘nooit doorgedreven doctoraatsonderzoek hebben gedaan’. Mijn curriculum vitae bewijst het tegendeel. Wat u mij in de mond legt over de houding van de bedrijfswereld ten aanzien van gedoctoreerden, heb ik nooit gezegd en nooit gedacht en uw bewoordingen zijn mij volkomen vreemd.
U stelt daarmee ook de dingen in een fout daglicht onder meer naar de bedrijfswereld toe waarmee ik uitstekende relaties onderhoud en naar de Vlaamse Raad voor Wetenschapsbeleid die ik voorzit en naar mijn universiteit die mij benoemde.
B. Jonckheere, Ieper
Universiteiten (2)
Dit is een opeenstapeling van losse, uit hun context gerukte, ongenuanceerde, soms ronduit kwetsende uitspraken en verdachtmakingen.
Ter illustratie van de relativiteit van bibliometrie nog het volgende. De faculteit Maschinenwesen van de Rheinisch-Westfälische Technische Hochschule, Aachen staat in alle rankings onveranderlijk aan de top in Duitsland en zelfs in de wereld. Toen ik een van de topprofessoren van die faculteit naar zijn score op de Citation Index vroeg, wist hij niet eens wat dat was. Maar de invloed van die faculteit op de Duitse economie is er niet minder om, integendeel.
B. Jonckheere, Ieper
Universiteiten (3)
‘Hoogleraar Huisartsgeneeskunde Jan De Maeseneer (UG) heeft geen wetenschappelijke productie die naam waardig, maar wil tot ergernis van velen wel alle fundamentele wetenschap uit de opleiding geneeskunde halen.’ Mijn cv en publicatielijst bewijzen het tegendeel. Wanneer men binnen het vakgebied ‘Huisartsgeneeskunde’ de wetenschappelijke output van de zeven Belgische universiteiten waar deze discipline bestaat evalueert, zal men vaststellen dat ik tot de ‘Top-2’ behoor.
Tevens lijkt het belangrijk om u te signaleren dat bij bibliometrische evaluatie een ‘belangrijk discipline-bias’ bestaat. Voor geneeskunde wordt de bibliometrische evaluatie georganiseerd door de Verenigde Staten. In dat land bestaat de ‘huisartsgeneeskunde’ als discipline niet. Derhalve komen huisartsgeneeskundige tijdschriften nauwelijks in deze evaluaties voor. Zo wordt The European Journal of General Practice, waarvan ik editor ben, niet opgenomen in de bibliometrische evaluatie.
Nog onbegrijpelijker is de band die u legt met het nieuwe curriculum geneeskunde. Wat u over de opleiding schrijft, is absoluut onjuist: Gent is de enige medische opleiding, waarbinnen de studenten verplicht worden om mee te werken in een wetenschappelijk onderzoeksproject en een scriptie te maken.
Het is duidelijk dat dit alles mijzelf en de opleiding geneeskunde in Gent belangrijke schade berokkent.
B. Jonckheere, Ieper
Soortgelijke brief van dr. Trees Timmermans, Ledeberg.
Universiteiten (4)
Het grootste deel van dit artikel is mij uit het hart gegrepen. Universiteiten evolueren inderdaad steeds meer naar scholen in competitie voor leerlingen. Citatiefrequenties kunnen op zeer verschillende manieren worden uitgedrukt en geïnterpreteerd. Correctie voor disciplines is zeker gewenst.
Het is duidelijk dat publiceren op internationaal hoog niveau slechts weinigen gegeven is. Daaruit volgt ook dat de grote ‘democratische’ groep verwoed zoveel mogelijk andere ‘evaluatiecriteria’ zoekt.
Het is trouwens afschrikwekkend te zien hoe hoogleraren en assistenten steeds meer bezig zijn met weinig wetenschappelijke taken zoals het napluizen van regelgevingen en het verwoorden van formuleringen bij benoemingen of diplomateksten.
B. Jonckheere, Ieper
Universiteiten (5)
‘Onze universiteiten leveren schitterend werk’ klopt in de talensector zeker niet altijd. Als een instelling als de onze probeert om een serieuze opleiding op te bouwen, wordt ze vlug als te moeilijk bestempeld. Leve de vrije markt.
B. Jonckheere, Ieper
Sabena (1)
De grootste fout van de regeringen/hoofdaandeelhouder en ook van de vakbonden is dat ze volledig verzuimden overheidsbedrijven als Sabena de slagkracht en rentabiliteit te geven waar het liberaliseringsproces nu eenmaal om vraagt (‘Een vriendendienst’, Knack nr. 47). Het Sabenapersoneel verdiende toch wel beter.
Men moet geen helderziende zijn om te voorspellen dat de NMBS op een soortgelijk debacle afstevent: binnenkort krijgen de EU-spoorwegbedrijven extraterritoriale rechten voor het goederenvervoer op de hoofdlijnen in andere landen, waarbij de meest winstgevende ladingen het eerst zullen worden afgeroomd door buitenlandse ondernemingen met meer speelruimte.
Toch durft niemand dit dossier aan, en laat de staat weer eens verstek gaan.
B. Jonckheere, Ieper
Sabena (2)
Sabena is het slachtoffer geworden van een georganiseerde roof, al dan niet achter de rug van de voogdijminister en bevoegde staatsambtenaren. De Sabenawerknemers leverden telkens weer in, met als enig resultaat dat de Zwitserse aandeelhouder kon blijven plunderen.
Het heette toen dat Sabena niet efficiënt genoeg was en dat de Belgische belastingbetaler het beu was nog meer bij te dragen.
Telkens werden de werknemers en de piloten als de schuldigen aangeduid. Een manier om de werkelijke verantwoordelijken van de beleidsfouten uit de wind te zetten.
Dat België geen nationale luchtvaartmaatschappij meer zou hebben, wie kan het wat schelen?
Een stevige basis voor een luchtvaartmaatschappij die bijdraagt tot de welstand van ons land en zijn burgers, dat is de enige mogelijke keuze voor regeringsleiders die naam waardig.
B. Jonckheere, Ieper
Soortgelijke brieven in Forum op www.knack.be
De exoten (1)
Hiermee zou ik willen reageren op het tendentieuze artikel over het reservatenbeleid (‘Halt aan de exoten!’, Knack nr. 47). Mijnheer De Stoop zou eens wat meer naar het platteland moeten komen kijken, dan zou hij kunnen vaststellen dat de landschapswaarden de laatste jaren fel in de verdrukking komen. Ik voel mij als voorzitter van een afdeling van Natuurpunt en als conservator ernstig gekrenkt in dit artikel. Wij zijn de verdedigers van de zwakke waarden, zoals natuur, landschap, leefmilieu… zaken van algemeen belang! En niet de verdedigers van het eigenbelang zoals daar zijn jacht, grond, houtproductie. Onze positieve boodschap wordt op een bewuste manier verdacht gemaakt en dit gebeurt steeds vaker vanuit dezelfde lobbygroep.
B. Jonckheere, Ieper
De exoten (2)
Natuurpunt bestaat uit 140 afdelingen verspreid over gans Vlaanderen. In de afdeling Grote Nete, waar ik een actief lid van ben, gaat de meeste aandacht naar reservatenwerking. Bij iedere aankoop hoort een restfinanciering waarvoor de afdeling verantwoordelijk is. Natuurpunt verwerft en beheert gronden met een maatschappelijk doel. De eigendommen van prins de Merode zijn grotendeels in de afdeling Grote Nete gelegen. Als deze eigendommen morgen worden verkocht aan de Vlaamse overheid, dan zal ik inderdaad ontzettend gelukkig zijn. Verdedigt Chris De Stoop het grootgrondbezit? Wie of wat zijn Isis, de Vogelbescherming en de vzw Durme? Vrijwilligerswerk en idealisme op zo’n manier de grond in schrijven is Knack onwaardig.
B. Jonckheere, Ieper
Er kwamen nog een twintigtal soortgelijke brieven binnen, praktisch allemaal van medewerkers van de vzw Natuurpunt. Geen wonder, want op 22 november stuurde Natuurpunt naar iedereen een ‘richtlijn’ om massaal te reageren op het ’tendentieuze artikel over het reservatenbeleid’. Natuurpunt schrijft gedetailleerd hoe de lezersbrieven moeten worden opgesteld, welke argumenten moeten worden gebruikt en zelfs welke verdachtmakingen er aan het persoonlijk adres van de redacteur te maken zijn. Knack wil zijn lezersrubriek niet laten misbruiken voor bedenkelijke campagnes, die niet alleen de bal spelen, maar ook de man.
Het onderwerp natuurbescherming komt in Knack regelmatig aan bod. Maar het artikel ‘Halt aan de exoten!’ was een beschrijving van een maatschappelijk proces, namelijk het verdwijnen van de oude grootgrondbezitters, die hun domeinen verkopen, onder meer aan de vzw Natuurpunt. Blijkbaar mag dat niet beschreven worden in Vlaanderen. Natuurpunt werd nochtans op voorhand gevraagd om z’n visie te geven. Bijna al het cijfermateriaal werd door henzelf bezorgd. Natuurpunt erkent dat het standpunt van directeur Willy Ibens correct werd weergegeven. Maar het probleem is blijkbaar dat ook ándere verenigingen werden geïnterviewd.
Als er natuurliefhebbers gekrenkt zijn, is dat jammer, want dat was uiteraard niet de bedoeling. Maar als men niet de openheid en rijpheid heeft om ook het verhaal van anderen aan te horen, is dat even jammer. Bedenkelijk is dat er opzettelijk geen verschil gemaakt wordt tussen de mening van de journalist en die van de geïnterviewden. Nog bedenkelijker is het aanzetten tot persoonlijke aanvallen (ook in de ‘richtlijn’ van Natuurpunt) die niets meer met het artikel te maken hebben. Wat gaat de reactie dan zijn als er een écht diepgaande doorlichting van de sector wordt gemaakt?
Onafhankelijke, kritische journalistiek wordt zo wel erg moeilijk in Vlaanderen.
B. Jonckheere, Ieper
De exoten (3)
Niet alleen de grootgrondbezitters hebben te maken met toenemende druk op hun gronden. Neem nu de Dijlevallei. Volgens de Ferrariskaarten was het Dijleland in 1770 één groot landbouwnatuurgebied. Rond 1980 begint de uitbouw van het Natuurreservaat ‘Doode Bemde’. Populieraanplantingen worden weer omgezet in hooilanden. Hier groeit een vruchtbare en vrijwillige samenwerking tussen natuurbehoud en landbouw.
In de jaren ’90 start het Vlaamse Gewest een ‘natuurproject’, dat nu in de praktijk wordt gerealiseerd. Boeren en boerinnen worden onteigend. Privé-eigenaars worden psychologisch gedwongen gronden én boerderijen te verkopen aan het Vlaamse Gewest. Deze gronden worden dan door goedbetaalde staatsambtenaren met dure machines ‘beheerd’.
Bovendien blijkt dat ambtenaren van de Vlaamse Landmaatschappij (VLM), die de gronden aankopen, ook nog lid zijn van de vzw Natuurpunt. Het is onmogelijk uit te maken of zij nu voor de VLM dan wel voor de vzw handelen. Uw verwijzing naar het feit dat het Vlaamse Gewest soms aangekochte gronden aan de vzw Natuurpunt wil doorverkopen, verklaart in deze veel.
Wij stellen ons vragen bij de noodzaak van de verzameling van alle natuur- en landbouwgebieden in één hand. Gaat het beheer van ganse gebieden de overheid niet té veel kosten? Het is volgens ons beter dat er eerst een visie op duurzame, ecologische landbouw en op de verwevenheid van verschillende functies zoals landbouw en natuur in eenzelfde streek wordt uitgewerkt.
B. Jonckheere, Ieper
De exoten (4)
Als het vriendje van onze zoon (elf jaar) vraagt of hij eens een dag mag komen helpen op onze boerderij, heet dat ‘kinderarbeid’ bij de sociale inspectie. Als onze gepensioneerde buurman wat met de tractor wil komen rijden, heet dit ‘zwartwerk’. Een kind dat helpt in een natuurreservaat heeft echter een educatieve dag in het natuurschoon. Een volwassene die helpt in datzelfde natuurreservaat is een vrijwilliger die een leuke dag meemaakt en ’s avonds goed slaapt door de gedane arbeid in een mooie omgeving.
B. Jonckheere, Ieper
