‘Leve de politici die enkel aan de middenklasse denken’, appte ik onlangs naar mijn hele familie. Hoe kon ik ook niet in feeststemming zijn? Een vriend getrakteerd op een brunch, voor wie ik eerst ook nog een boek had gekocht. Daarna drie nieuwe truitjes gekocht, en tegen het einde van de dag weer op café beland met vrienden. En wat was het mooiste? De stad Antwerpen betaalde voor zo goed als alles de helft van de prijs. Ik zeg de stad Antwerpen, maar het voelt alsof het Koen Kennis was die elke keer zijn portefeuille opentrok. Het is de N-VA-schepen van Middenstand en Toerisme die sinds een tijdje ruimhartig Ucoins uitdeelt. Voor de zomer gaf Kennis 300 euro aan Ucoins, waarmee de stad zelfs twee derde betaalde van alles wat iemand spendeerde in Antwerpse horeca en winkels. Sinds september nog eens zoveel.

Kennis gewaagt van ‘een groot succes’. Politici die gratis geld uitdelen aan hun kiezers, hoe kan dat géén groot succes zijn? Het had nochtans evengoed een folietje van Steve Stevaert kunnen zijn, de socialist van wie Koen Kennis zich met zijn Ucoins een eerbare erfgenaam mag noemen. Het enige verschil is de uitgekiende ingewikkeldheid van het hele systeem. De deelnemers moeten door net genoeg hoepels springen zodat alleen de middenklassers overblijven die altijd al alle voordeeltjes weten weg te grissen.