Knack heeft zijn website vernieuwd. Knack.be wil een etalage vormen en tegelijkertijd bijkomende service voor de abonnees bieden.
En de maandag daarop was het zover. Alle werknemers kregen een droog mailtje met de boodschap dat The Standard ermee ophield. De werkloze whizzkids vulden de layoff tracker, een minutieus bijgehouden scorebord met alle ontslagen in de branche en een van de populairste items op de site, niet aan met hun eigen namen. De stekker ging er gewoon uit.
Het sluiten van The Standard _ door een simpel gebrek aan inkomsten _ joeg een golf van paniek door de internetwereld. Investeerders dumpten de weinige internetaandelen die zij nog bezaten, wereldwijd gingen sindsdien duizenden sites dicht. Onder andere de groep PCM Uitgevers, die in Nederland de Volkskrant, Trouw, Het Algemeen Dagblad en NRC Handelsblad op de markt brengt, kondigde de sluiting van zijn sites aan. Met het net viel geen geld te verdienen. De euforie over de virtuele wereld van einde jaren negentig had _ na wat een klein dipje in de branche heette _ plaatsgemaakt voor een donker pessimisme.
Hoe het nu verder moet? Niemand weet het echt. Ook de duurbetaalde internetgoeroes niet. Zij lijken op beursanalisten die post factum met de mooiste verhalen komen, maar nooit een echt onweer lang genoeg op voorhand zien aankomen. Feit is dat het grenzeloze optimisme van de afgelopen jaren even onzinnig lijkt als het bodemloze pessimisme van nu. Het internet is er en zal er blijven. In welke vorm dan ook. Op de keper beschouwd, vormt dit een piepjong medium. Amper een decennium geleden dook de eerste commerciële provider (The World) op die inbelverbindingen aanbood. We schreven toen 1990. Ter vergelijking: de eerste kranten dateren uit de zeventiende eeuw.
Waar de sector het ongeveer over eens lijkt, is dat het internet van de toekomst er heel anders zal uitzien. Dat betekent niet alleen dat ongeveer zeven van de tien bestaande sites het jaar 2005 niet halen. Free content (gratis toegang bijvoorbeeld tot hele dagbladen) zonder enige tegenprestatie, lijkt voor mediabedrijven ook geen lang leven meer beschoren. Gratis, dat zal veeleer iets worden voor hobbyisten. Naast deze producten van huisvlijt krijgen wij zonder twijfel min of meer gesloten netten via het internet, hoe tegenstrijdig dat ook klinkt. Universiteiten die samen platforms oprichten, of zogenaamde peer-to-peer-sites waar surfers met hetzelfde (professionele) profiel zich op bewegen.
BEPERKTE MIDDELEN
Roularta Media Groep (RMG) pioniert verder in deze sector zonder veel zekerheden. Onder andere met de zoekportaal Easy.be, maar tegelijkertijd met een reeks zogenaamde community-sites (het.beleggers.net, het.gastronomen.net of het.reiswijzers.net). Dat zijn single issue-sites (beleggen, keuken en reizen) die RMG voorzichtig, met beperkte middelen, ontwikkelt. Daarnaast vernieuwt de groep haar zogenaamde brandsites die onlosmakelijk met een merknaam zijn verbonden. Dit gebeurde nu pas met de website van Knack Magazine.
Knack.be vormt niet de zoveelste nieuwssite in de echte betekenis van het woord. Een beperkte nieuwssectie wordt weliswaar permanent bijgewerkt en er komen elke dag andere artikels op de homepage. De nieuwe site moet vooral een etalage voor niet-lezers én een bijkomende service voor abonnees bieden. Het is geen doorslag van de printversie van het magazine _ rubrieken van Knack, Weekend en Focus werden anders geschikt _ en evenmin een site waar bezoekers alles gratis krijgen.
Geregistreerde surfers bijvoorbeeld kunnen gebruik maken van een aantal diensten; de nieuwsbrief, het forum of het jongerenforum (Ket Talk), de tv-gids of de webgids. Abonnees van het blad krijgen (op basis van hun abonneenummer) toegang tot de volledige on-lineversies van Knack, Focus plus alle bijlagen en dossiers. Of tot het archief dat _ voorlopig _ drie maanden in de tijd teruggaat. Zij kunnen ook oudere teksten van Knack auf Deutsch, en Français of in English raadplegen. Nieuwe diensten zullen in de toekomst enkel en alleen voor de twee doelgroepen _ geregistreerde surfers en abonnees _ worden ontwikkeld. Want in die free content gelooft stilaan evenmin nog iemand als in free lunches.
Jos Grobben
