Nonkel Stan werpt zich in de kijkcijfersslag.

Wat is een klakhoed ? U heeft vijftien seconden de tijd om het juiste antwoord te geven als ik zeg ?nu? hoho, wacht even meneer, ik zei ?nu?, niet omdat de tijd zou ingaan maar slechts om duidelijk te maken hoe het spelletje in mekaar zit. Dus nu weet u hohoho, nog niet uit de startblokken vliegen, meneer, u begrijpt toch dat deze ?nu? de ware ?nu? voor de start niet kan zijn, vermits hij gewoon in een zin voorkomt, het is slechts als ik zeg ?nu?, dat u kan beginnen ! Nu !?

?Een klakhoek is een hoge hoed met ressorts om hem samen te klappen.?

?Gefeliciteerd, dit is exact dames en heren, deze meneer wist meteen het juiste antwoord en wint hiermee een stoomstrijkijzer met een snoer van drie meter en vijf liter gedistilleerd water ! Een applaus alstublieft ! Wilt u stoppen of doorgaan ??

?Ik ga door !?

?Goed. De volgende vraag : Wie schreef de fabel ?De vos en de raaf? ? Nu !?

?Euh… euh… Jean de la Fontaine.?

?Bravo, alweer het rake antwoord meneer. U wint nu twee stoomstrijkijzers met een snoer van zes meter en tien liter gedistilleerd water. Verder ??

?Ik ga verder.?

?Wat is de maximum leeftijd van een papegaai ? Nu !?

?Een papegaai, een papegaai… een papegaai kan driehonderd jaar worden.?

?Formidabel dames en heren, alweer raak ! Een dubbel applaus voor deze kandidaat. Hij wint nu vier stoomstrijkijzers met een snoer van twaalf meter en twintig liter gedistilleerd water. Geweldig, geweldig ! Gaan we door ??

?… ja…?

?Wat is een pluviometer ? Nu !?

?Een toestel om de regenval te meten.?

?Hoe is het mogelijk ! Meneer u is nu eigenaar van acht stoomstrijkijzers met een snoer van vierentwintig meter en veertig liter gedistilleerd water ! Geeft u op ??

?Nee, ik ga door.?

?Proficiat, dat is gesproken ! Wat is een Papiniaanse pot ? Nu !?

?… ik weet het niet…?

Ping !

?Hoe spijtig, hoe spijtig, maar u gaat niet met lege handen naar huis, meneer, u krijgt van ons een stoomstrijkijzer met een snoer van zeshonderd meter en een liter gedistilleerd water.?

?Wel, wat denk jij van zoiets ?? zegt Stan, de oom van een vriend van me, en zonder mijn antwoord af te wachten gaat hij voort :

?Als je ’t mij vraagt trekt zoiets op niets. Ons Lisa en ik zijn maar gewone mensen, wat zijn wij ermee dat wij ’s avonds naar ons bed gaan met woorden als pluviometer en Papiniaanse pot ? Zij verschijnen als een film voor onze ogen en wij kunnen er niet van slapen. Ik heb in heel mijn leven maar een goei zeshonderd woorden gebruikt en wij hebben mekaar altijd verstaan. Bij zo’n quiz komt een dommerik als ik nooit aan de bak.?

?Hoe moet het dan wel, Stan ?? vraag ik.

?Kijk?, zegt hij, ?ik zit geblinddoekt op een stoel op de scène, de quizmaster steekt mijn vinger in een pot Stan, wat voelt ge ? vraagt hij. Gekookte macaroni zeg ik. Niks van, Stan, zegt hij, ’t is een pot met regenwormen.?

Het gesprek begon met vervaarlijke snelheid te ontaarden, het moest in de kortste keren omgebogen worden.

?Maar ge krijgt nog een tweede kans. Wat voel je nu ??

?Perengelei,? zeg ik.

?Stan,? zegt hij, ?ge hebt 100.000 frank gewonnen en nog een karton perengelei op de koop toe. En zo kan men ook iets laten ruiken of smaken. Ik heb altijd een goeie neus gehad. Ik zou er een fortuin mee kunnen verdienen.?

?Ja Stan, daar zit wel wat in,? zeg ik. ?Schrijven man, duik in je pen en maak ze op de Reyerslaan aan het snikken van vreugde.?

?Ik denk er niet aan,? antwoordt hij. ?Zij worden ervoor betaald, dat ze hun eigen programma’s maken. Stel je voor dat ze me een strijkijzer met een snoer van zeshonderd meter geven, dan moet ik mijn hemd op de Grote Markt gaan strijken.?

Alle rede is nu uit hem geweken, en dit soort tweespraak verkwikt me zelden. Ik stap dus peinzend naar huis. Een gemiste kans ? Ik weet het niet. Wat ik wel weet, is dat ik de eerste dagen de spaghettischotels aan mij ga laten voorbij gaan.

Gommaar Timmermans

Reukoefeningen in voorbereiding op de finale van de grote alles of niets ruikquiz.