Everything But The Girl : de ommezwaai.

Dat ze de stap zouden wagen, lag grotendeels in de lijn van de verwachtingen. Het was nu of anders nooit meer. En ondanks die voorbestemming is het toch een verrassing geworden. In de tijdspanne van een enkel album heeft Everything But The Girl zichzelf op hoogst aangename wijze heruitgevonden. Van lichtvoetige bossanova in pastelkleuren zijn ze overgeschakeld op een veel scherpere wereld van jungle en deep house.

De voortekenen van die ommezwaai lagen te grabbel. Zo had Massive Attack het volledig bij het rechte eind om ?Protection? te laten trekken door de haast roerloze en intrieste stem van Tracey Thorn. En onlangs nog behaalden ze hun eerste massale wereldhit met de remix die Todd Terry bedacht voor ?Missing?. Toch leek het alsof die stappen niet echt uit hun eigen overtuiging kwamen. Het had ogenschijnlijk meer te maken met de goede smaak van derden.

Toch broeide het blijkbaar al lang. ?Walking wounded? is immers zo overdacht en homogeen dat de precedenten erbij verbleken. De verhalen blijven de bekende introspectieve oprispingen over verstoorde relaties en het ongewone van het gewone. Het grote contrast tussen de koele elektronica en de extreme intimiteit van Thorns geschriften blijkt echter een wonderlijke combinatie die in beider voordeel werkt.

De felle ritmes hebben een zwaar kinetisch effect op de teksten, die op hun beurt een repliek geven op de opmerking dat de dansmuziek van vandaag zo hol en betekenisloos is. Het is zeker geen godswonder, maar een lijn als ?If no one calls and I don’t speak all day, do I exist ?? op een bed van drums’n’bass levert hier alleszins het beste van beide werelden op.

De koerswijziging van haar bezielers brengt ?Walking wounded? op een wat aparte en zeer begerenswaardige positie binnen het actuele spectrum. Ervaring is daarbij het sleutelwoord. Everything But The Girl stelt de dingen op een manier die een maturiteit van jaren uitademt. Dat en vooral een aangeboren behaagzucht versus het grote publiek maakt hen tot een soort deluxe-versie van Portishead of Tricky. Ze kan zo de hitparade en de autoradio in, maar leent zich net zo goed voor wie zijn barden graag diepzinnig heeft.

Jan Delvaux

Everything But The Girl, ?Walking wounded?, (7243 841698 2 4/Virgin).

Everything But The Girl : nu of nooit meer.