Parijs, 31 augustus 1997. – Op de zuil waarin het brons van 1250 na de slag van Austerlitz buitgemaakte kanonnen verwerkt is, staat Napoleon uit te kijken over de Place Vendôme, een van de chicste pleinen van Parijs, gebouwd onder Lodewijk XIV. In de juwelierszaak van Alberto Repossi op nummer 6 haalt een verliefde Egyptische miljardairszoon de Dis Moi Oui-ring af, die hij er voor zijn nieuwste aanwinst, de prinses van Wales, besteld heeft. Het is zaterdag in de vooravond, en Dodi al Fayed (41) windt zich op over de persfotografen die hem en Diana, geboren Spencer (36), op de huid kleven, sinds ze die middag op Le Bourget geland zijn. Hij is dat nog niet echt gewoon. Tot voor kort was hij een onopvallend filmproducer in Hollywood, gaf er veel feestjes en schreef slechte cheques uit. Op het nummer 15, het Ritz Hotel van zijn vader Mohamed al Fayed, maakt hij zijn opwachting bij Lady Di. Het koppel verblijft in de Suite Impériale, met zijn achttiende-eeuwse sculpturen, schilderijen van oude meesters, Empire-meubels en bed met baldakijn naar het model van dat van Marie-Antoinette (euro 6100 + euro 7700).
Het is zeven uur, en tijd voor een geintje. Hij wil ongestoord naar zijn appartement in de rue Arsène Houssaye rijden, ziet de fotografen bij de hoofdingang van het Ritz samentroepen en laat zich langs de achterkant, rue Cambon, uitrijden. Op het adres van bestemming, een kwartier later, staan nieuwe paparazzi het paar op te wachten. Gelegenheidschauffeur Henri Paul, adjunct- veiligheidschef van het Ritz, mag naar huis en acht zijn dagtaak afgelopen. Op weg naar restaurant Chez Benoît nabij het Centre Pompidou, waar om 21.30 gereserveerd is, wordt de wagen met Dodi en Di gevolgd door fotografen op scooters, en maakt rechtsomkeert. De maaltijd wordt gebruikt in de Suite Impériale.
Het is al twintig minuten zondag als Dodi zijn laatste scenario uitspeelt. Hij laat een groene Range Rover en een zwarte Mercedes het hotel langs de voorkant verlaten, terwijl hij er in een kleinere Mercedes met zijn gezelschap langs de rue Cambon vandoor gaat, op weg naar zijn appartement. Aan het stuur Henri Paul, onverwacht opnieuw opgetrommeld, nu met 1,75 promille en verschillende medicijnen, incompatibel met alcohol, in het bloed. Hij wordt tot grote spoed aangemaand en knalt in de tunnel bij de Pont de l’Alma tegen een betonnen pijler aan. Alleen bodygard Trevor Rees-Jones overleeft het ongeval.
Jan Braet
