‘Met klotejobs hou je onze welvaart niet in stand’, zegt de topman van de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling.

‘Werk is zowat het belangrijkste integratiemiddel in de samenleving’, zegt Fons Leroy, topman van de VDAB. ‘Ik ben ook voorzitter van het Europees netwerk van bemiddelingsdiensten en de strategie op Europees niveau is net dat we pleiten voor duurzame banen en duurzame activering. Onze economie wordt gekenmerkt door een zogenaamde voca-omgeving: volatiel, onzeker, complex en ambigu. Die kenmerken dringen ook door op de arbeidsmarkt. Net daarom moeten en willen we mensen beter opleiden. Niet om ze snel een tijdelijk baantje te geven, maar om ze te helpen de stap naar een duurzame baan te zetten. We investeren ook in de nieuwe vaardigheden die een werknemer in de 21e eeuw nodig heeft. We geloven dus heel sterk in het levenslang leren, ook al zijn we daar in België nog niet zo goed in.’

De ‘klotejobs’ waar Loos over schrijft, bestaan toch?

Fons Leroy: We zitten vandaag met krapte op de arbeidsmarkt. Mensen in kleine of tijdelijke jobs aan de slag houden, is economisch onzinnig en zou zelfs slecht beleid zijn, want je laat talent onbenut. De feiten en cijfers in België tonen een heel ander beeld. België heeft nog altijd een dominant model van voltijdse arbeid met contracten van onbepaalde duur. De loon- en arbeidsvoorwaarden worden in het sociaal overleg beklonken, ook voor tijdelijke of uitzendarbeid. En de instroom van goedkope arbeid uit bijvoorbeeld Oost-Europa wordt stilaan aan banden gelegd door het nieuwe sociaal beleid dat EU-commissaris Marianne Thyssen ontwikkelt. Wie hier komt werken, zal dat onder de wettelijke voorwaarden doen die hier gelden – en ons wettelijk kader is zelfs vrij rigide. Onze welvaart en ons welzijn in stand houden en laten groeien, doe je niet met zogenaamde klotejobs.

De sector van de dienstencheques wordt hier vaak als precaire arbeid gezien. Wel, dat is niet zo. Praat eens met die mensen. Ze doen hun werk doorgaans heel graag, omdat het dicht bij huis is en flexibel valt aan te passen aan hun privéleven. Het systeem is ook sociaal goed omkaderd. Dat zijn dus allesbehalve klotejobs.

Ik beweer niet dat er geen uitbuiting in precaire jobs bestaat, maar dat is niet het dominante beeld van onze arbeidsmarkt. We hebben trouwens de politieke en syndicale hefbomen om dat soort praktijken te bestrijden. Ik ben het dus helemaal niet eens met de stelling dat flexibiliteit neerkomt op uitbuiting. Ik vind dat zelfs een fatalistische visie.