Onder de suggestieve titel ‘Strijd tussen palliatieve zorg en euthanasie laait weer op’ verscheen in Knack van 3 september een artikel waarin dr. Marc Desmet en dr. Wim Distelmans werden geïnterviewd over de procedure die momenteel loopt bij de Raad van State rond het KB dat de betaling van het medisch advies door een tweede arts bij een euthanasieverzoek moet regelen. In dit artikel werd herhaaldelijk de Federatie Palliatieve Zorg Vlaanderen vernoemd.

De wet op euthanasie bestaat ondertussen twaalf jaar. Hoe is het mogelijk dat de realiteit van vandaag rond palliatieve zorg en euthanasie er zo flagrant, vooral door de uitspraken van dr. Wim Distelmans, in wordt miskend?

De Federatie Palliatieve Zorg is de pluralistische koepelorganisatie van palliatieve zorg in Vlaanderen en heeft zich zowel in de aanloop naar de wet als nadien, altijd ingezet voor een zorgvuldige inpassing van zorg rond euthanasie in de begeleiding van palliatieve patiënten. In het werk van elke dag zijn gespecialiseerde palliatieve equipes betrokken bij naar schatting vijftig procent van alle euthanasie-uitvoeringen, en bij een veelvoud aan euthanasieverzoeken. Palliatieve artsen leveren dagelijks, en zonder extra bezoldiging, adviezen bij euthanasieverzoeken… Strijd tussen palliatieve zorg en euthanasie?

Wij zijn dan ook vragende partij om de bezoldiging van artsen die een advies verlenen bij een euthanasieverzoek correct en snel te regelen. Om die reden is de Federatie akkoord gegaan met een compromis rond het huidige KB, al was dat met lood in de schoenen. Het stond in de sterren geschreven dat dit op grote weerstand zou stuiten, wat ook gebeurd is: niet omdat het de betaling regelt voor dit tweede advies, maar omdat het niet voldoende recht doet aan elke arts, ook de palliatieve arts, die op dit terrein actief is en de betaling en de randvoorwaarden van dit advies monopoliseert bij één organisatie.

Pijnlijk wordt het als dr. Distelmans zijn niet-herverkiezing als voorzitter van de Federatie meent te moeten toeschrijven aan zijn euthanasiestandpunt, lees: dat er daar binnen de palliatieve wereld geen opening voor was. Hij weet dat dit onjuist is. Zijn niet-herverkiezing had te maken met zijn verre van vlekkeloos traject als voorzitter. Het is onbegrijpelijk dat hij hierover zelf communiceert, zovele jaren later, en ons zo tot een reactie dwingt.

Als dit KB door de Raad van State wordt geschorst, laten we dan met alle betrokkenen, LEIF, EOL, de Federaties Palliatieve Zorg aan beide zijden van de taalgrens, de handen in elkaar slaan om tot een correcte oplossing te komen voor de betaling van het euthanasie-advies, een oplossing die de levenseindezorg van vandaag weerspiegelt. Daar pas zal de ondraaglijk lijdende patiënt met een euthanasiewens echt mee gebaat zijn.

Dr. Gert Huysmans, voorzitter Federatie Palliatieve Zorg Vlaanderen