Op 3 september 2015 verwoordde Peter Verhelst met het gedicht Er was eens het water het gevoel van velen bij de foto van de dode Syrische peuter op een Turks strand. Het is waarin de schrijver excelleert: woorden vinden voor het onzegbare. Verhelst debuteerde in 1987 met Obsidiaan, een door de Iers-Britse kunstschilder Francis Bacon geïnspireerde bundel. Met langoureuze verzen als ‘Zijn schaamte en zijn achterdocht/ Heeft zij in bleke vlekken afgelegd, / Haar naaktheid opgespannen als een vlies’ etaleert hij er een taal die zindert van sensualiteit en getuigt van een teder observatievermogen. Onlangs stelde hij met Koor een bloemlezing uit zijn poëzie samen. Koor wordt nu ook een stuk. Pepijn Caudron componeerde de muziek, Verhelst – een uitmuntend vertolker van zijn eigen werk – leidt u langs de welige woorden waarmee hij de wereld meer tactiel maakt.
Vanaf 22/11Peter Verhelst Koor
NTGent/Gent
