Eindspel

Marc Didden is filmmaker en schrijver. Zijn beste columns werden onlangs gebundeld in De wanhopige optimist, en hij duikt geregeld op in Culture Club op Canvas. Maar hoe is Didden als mens? Om deze twintig vragen te beantwoorden, had hij 10 minuten en 3 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Het beschamende niveau van de Amerikaanse verkiezingsstrijd. Pure politieke pornografie was dat.

Waarover zullen we ons over 50 jaar schamen?

Als u met ‘we’ mijzelf bedoelt, zal dat over niets zijn. Ik zal er dan niet meer zijn. Als u ‘de mensheid’ wilt zeggen, dan denk ik dat we ons zullen schamen over hoe we de aarde achtergelaten hebben. En hoe we sloten cava hebben gedronken terwijl er op anderhalf uur vliegen van hier dag en nacht mensen verdronken.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Ja.

Bidt u weleens? Tot wie?

Ik stap weleens een kerk binnen. En denk daar dan aan mensen die ik graag zie of graag gezien heb. Maar ik ga net zo vaak in een park op een bank zitten. En dan denk ik na over wat ik allemaal zie. Dikwijls lijkt dat toch ook op een soort gebed.

Wat is uw grootste prestatie?

Dat ik nog nooit iemand bewust kwaad gedaan heb. En dat ik niet jaloers ben.

Wat is uw grootste mislukking?

Dat ik niet kan zwemmen.

Hebt u al eens overwogen te emigreren? Wanneer? Waarnaartoe?

40 jaar geleden. Naar Brooklyn. Of Parijs. Dat had ik eigenlijk moeten doen.

Aan welk voorwerp bent u het meest gehecht?

Ik ben in het geheel niet materialistisch aangelegd. Ik heb weleens een mooie tekening gekregen van een door mij bewonderde kunstenaar. Die zou ik niet graag kwijtraken.

Hebt u ooit geldproblemen gehad?

Lang geleden heb ik eens een mooie Wurlitzer-jukebox moeten verkopen om mijn schuld aan de sociale zekerheid te kunnen betalen.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Ik lees geen sociale media, omdat ik het geen media vind en ze al evenmin sociaal zijn.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Toen ik nog een kat had, gebeurde dat weleens. We waren het altijd over alles eens. Dat beviel me wel.

Hebt u ooit iets gedaan wat uw kinderen niet mogen doen?

Ik heb geen kinderen.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

De val van Icarus door Pieter Bruegel de Oude. Ik zal het nooit moe worden, dat weet ik wel zeker.

Over welk onderwerp zou u meer willen weten?

De innerlijke mechaniek van vrouwen.

Wat is de schuld van de media?

Dat ze de neiging vertonen hun eigen belang te overschatten.

Zou u ooit overwegen een vluchteling in huis te nemen? In welke omstandigheden?

Nee. Want ik heb geen huis.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Ik vind daar niets moeilijks aan. Als ik iemand graag zie, meld ik hem of haar dat. Als dat niet het geval is, probeer ik die persoon zo weinig mogelijk tegen te komen.

Hoe lang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Ik zie ze iedere dag. Want hun foto hangt in mijn werkkamer. Maar ze zijn allebei al lang geleden overleden. En ik mis hen nog iedere dag.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik probeer in leven te blijven. Ik eet daarom veel vis en drink ook weinig alcohol. En ik zit rechtop wanneer ik naar het voetbal kijk.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat je een beetje geluk moet hebben om erdoor te raken. En dat het eigenlijk wel meevalt. Als je niet verdrinkt met zicht op Lampedusa.

‘Het leven valt eigenlijk wel mee. Als je niet verdrinkt met zicht op Lampedusa.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content