Dat de Vlaamse regering inziet dat onze economie een duwtje in de rug kan gebruiken, is een goede zaak. Nu nog een visie ontwikkelen.

Behalve de discipelen van eerste minister Guy Verhofstadt (VLD) hadden we het allemaal een beetje zien aankomen, toch was het even schrikken bij het lezen van het recentste Global Competitiveness Report van het World Economic Forum (WEF). In een rangschikking gebaseerd op macro-economische cijfers, de kwaliteit van de overheidsinstellingen, de aanwezige technologie en een rondvraag bij 11.000 bedrijfsleiders, bleek België op verschillende gebieden het slechtst te scoren van alle West-Europese landen. We horen bij de EU-landen met de poverste economische groei en het meest krakkemikkige ondernemersklimaat. Ook doen we het slecht inzake belastingen, overheidsregulering, en de aanwerving en ontslag van werknemers.

Tegen dat licht bekeken, is het goed dat de Vlaamse regering enkele dagen geleden met een economisch herstelplan op de proppen is gekomen. Het geeft aan dat Vlaanderen beseft dat er iets aan de hand is, wat van de federale regering niet altijd gezegd kan worden (zie ook: Wat de premier verzwijgt, op pagina 46).

Helaas lijdt ook het Vlaamse plan aan een acuut gebrek aan visie op de economische toekomst van ons land. De Vlaamse regering belooft investeringen, maar maakt enkel ruimte voor publiek-private samenwerkingen, waarvan de uitgestelde dividenden en verdoken leningen nog jaren op de begroting zullen wegen. Ze wil een Vlaams Agentschap voor Ondernemers creëren, een soort one stop shop voor bedrijven die hier willen investeren, waar ze gewoon de administratieve vereenvoudiging moet aanzwengelen. Ze predikt extra investeringen in infrastructuur om een logistieke groeipool te worden, maar haar mobiliteitsbeleid blijft steken bij gratis openbaar vervoer. Ondertussen staan de vrachtwagens in de file. Of ze belooft 200 miljoen euro extra investeringen in innovatie, maar vergeet een duidelijke bestemming aan dat geld te geven.

Yves Leterme (CD&V) en zijn gevolg vergeten dat een deugdelijk economisch beleid begint bij duidelijke keuzes. Bijvoorbeeld om de investeringen in onderzoek en ontwikkeling niet aan eenmalige projecten te besteden, maar aan fundamenteel wetenschappelijk onderzoek, waar het geld volgens een recente ULB-studie het best rendeert.

Een recent Brits onderzoek gaf aan dat de kosten van rechtstreekse overheidsinterventies in de economie doorgaans groter zijn dan de baten ervan. Daarom zou de Vlaamse overheid beter de grove borstel door haar eigen regeltjes en instellingen halen, in plaats van er nieuwe bij te maken om het effect van de oude te verzachten. Wellicht is dat de les die de Vlaamse ministers in hun hoofd moeten prenten. En die ze, als het even kan, aan hun federale collega’s moeten overbrengen – al is het maar om weer een beetje te kunnen stijgen in de rangschikking van het volgende WEF-rapport.

Frank Demets

Yves Leterme en zijn gevolg vergeten dat een deugdelijk economisch beleid begint bij duidelijke keuzes.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content