In 1956 is door afgestudeerden van het Mechels Conservatorium en onder impuls van leraar Luc Philips het Mechels Miniatuurtheater (MMT) opgericht. In 1969 werd het als professioneel gezelschap erkend en van dan af geleid door Manu Verreth. Die werd in september opgevolgd door Guido Wevers. Er is inmiddels een mooi geïllustreerd en rijk gedocumenteerd boek verschenen over het verleden van het MMT, waaronder de nieuwe directeur met “Weerlicht 5” een dikke streep wil trekken.
Maasmechelaar Wevers heeft (na een opleiding in Maastricht) zijn sporen verdiend in Nederland als artistiek leider bij Tryater in Friesland en Het Kruis van Bourgondië in Maastricht. Met de programmatie van vijf toneelstukken op een avond, beklemtoont Wevers dat theatermaken ook keuzes maken is. “Weerlicht 5” is een theaterreis via drie routes. Aan het publiek om te kiezen. De verschillende korte stukken worden telkens in een andere ruimte van het MMT gespeeld en het publiek verhuist mee. Maar wie alles wil zien, moet er wel enkele avonden aan besteden.
Mijn voorkeur ging uit naar de “Minetti-route” met “Moederskind” van Geertrui Daem, “Minetti” van Thomas Bernhard en “Ludo, Ludo, Ludo” van Adrie Van Dijk. Over “Kunst” ( Yasmina Reza) in een regie van Khaldoun Elmecky en “Weerlicht” ( Daniël Call) door Guido Wevers, kan ik dus niet meespreken.
“Moederskind” is een love-story waarin een meisje er met de vriend van haar moeder vandoor gaat. Daem schreef het verhaal in alledaagse dialogen, terwijl Wevers het ensceneerde als een smartlap in het kader van een orkestje. Een aardige vondst, die echter door een middelmatige vertolking werd ingevuld. “Minetti” krijgt van regisseur Geert Defour een overbodige kop en staart aangenaaid, terwijl zowel Jaak Van Assche (de zeurende acteur Minetti, danig op zijn retour) als Elke De Roeck (de attente jonge actrice) geen respect opbrengen voor de stiltes in de tekst en ongenuanceerd spelen. “Ludo, Ludo, Ludo” lijkt aanvankelijk spetterend theater te bieden. De samenleving is een gekkenhuis, een hygiënisch ingezeepte inrichting, maar na 5 minuten verslapt de satire en blijkt Van Dijk, die zelf zijn tekst regisseert, zijn soap al helemaal te hebben uitgesmeerd.
De idee achter “Weerlicht 5” en het tekstmateriaal van de Minetti-route bieden veel mogelijkheden, maar de keuze van de meeste vertolkers om te spelen op hun jarenlange routine staat een optimale realisatie ervan in de weg.
Tot 29/12 in MMT, Hanswijkstraat 63, Mechelen. Tel. 015/42.25.44, daarna op reis.
Roger Arteel
