Is Koen Dillen het slachtoffer van censuur? Natuurlijk niet.
door Karl van den Broeck
Op 25 maart schreven we dat de Vincent Gounod die de bejubelde biografie van François Mitterrand schreef eigenlijk Vlaams Belang-Europarlementslid Koen Dillen is. De zoon van wijlen Karel Dillen verzuchtte dat hij zijn boeken wel onder een schuilnaam móést publiceren, omdat hij anders geen uitgever zou vinden. Filosoof Johan Sanctorum foeterde op zijn blog dat ‘de groene stalinist’ Jos Geysels, als voorzitter van Boek.be, het Vlaamse boekwezen zou ‘controleren’.
Een week later schreven we dat boekhandel De Groene Waterman het boek van Gounod ‘uit de rekken had genomen’. De boekhandel had letterlijk aan Boekblad laten weten “Vincent Gounod niet meer te willen hebben”.
Dillen riep in een open brief de ‘echte vrije intellectuelen in Vlaanderen’ op om deze ‘censuur’ aan te klagen. ‘De zelfverklaarde Vlaamse intellectuelen spreken vol afschuw over boekverbrandingen in het nationaalsocialistische Duitsland, maar blijken in de praktijk een goede leerling van dat systeem.’ Boem! Patat!
Prompt startten Johan Sanctorum en Benno Barnard een steunpetitie voor Dillen. Daarin wordt gesteld dat we ons in ‘een feitelijke toestand van censuur’ bevinden. De ondertekenaars, onder wie Ludo Abicht, Vital(ski) Baeken, Saskia De Coster, Jef Turf, Geert van Istendael en Jan Verheyen, breken ook een lans voor ‘de vrije verkoop’ van Inch’Allah van Filip Dewinter.
Zelden zoveel nuttige idioten gezien die zich ‘intellectueel’ noemen maar blijkbaar niet kunnen lezen.
Wordt Koen Dillen gecensureerd? Zijn boek is vrij te koop en kreeg jubelende recensies. Dillen koos er – in tegenstelling tot Dewinter – zelf voor om zich te verschuilen achter een pseudoniem. Hij had zijn boek, zoals Dewinter, kunnen uitgeven bij Egmont, de huisuitgeverij van het Vlaams Belang. De boekhandels hadden dan kunnen kiezen of ze het boek wilden inslaan of niet.
Uitgeverij Egmont wordt geweerd op de Boekenbeurs en bij Standaard Boekhandel omdat ze geen lid is van de Vlaamse Uitgeversvereniging (VUV). Dat is niet de schuld van Jos Geysels maar van Egmont zelf. Wie lid wil worden van de VUV moet boeken uitgeven ‘ die geen rechtstreekse of onrechtstreekse discriminatie op grond van geslacht, een zogenaamd ras, huidskleur, afkomst, nationale of etnische afstamming, seksuele geaardheid of religieuze overtuiging propageren‘. Het Vlaams Belang is de voortzetting van de partij die veroordeeld werd wegens het overtreden van de wet op het racisme. De leden van de VUV hadden dus grondige statutaire redenen om Egmont in 2006 te weren. Ondanks die weigering mag Egmont boeken blijven uitgeven en die mogen zelfs – door boekhandels – op de Boekenbeurs verkocht worden.
Vreemd toch hoe sommige ‘vrije Vlaamse intellectuelen’ van elke moslim(a) in Vlaanderen eisen dat hij of zij Hamas ondubbelzinnig veroordeelt, maar het doodnormaal blijven vinden dat het Vlaams Belang de veroordeling van het Vlaams Blok blijft negeren of ridiculiseren.
Misschien is het tijd voor een nieuwe petitie.
