The Future Sound Of London.
Ze staan ver van het interplanetaire denken waar een groot deel van de elektronische gemeenschap mee koketteert. Het futurisme van The Future Sound Of London ook FSOL situeert zich in het hier en nu. Ze trachten de emoties van geïsoleerde mensen in overbevolkte grootsteden in casu Londen te vatten.
Verder slagen Gary Cobain en Brian Dougans erin om hun werk een creatieve rijkdom te geven die veel verder reikt dan de grondstof die de computers hen leveren. Hun ding is eerder hypergesofisticeerde geluidsarchitectuur die zo vernuftig is dat men er meteen beelden bij kan zien. Bovendien rapen ze zoveel invloeden en stijlen bij elkaar dat het resultaat een soort van historisch gevoel meekrijgt. Het is immuun tegen modes en trends en spreekt alleen voor zichzelf.
Dat hun platenfirma bij een eerste beluistering aan Pink Floyd dacht, is niet zo verwonderlijk. De vergelijking is minder belachelijk dan men zou vermoeden. FSOL staat namelijk voor het soort van bombast waar we grote stadions en multimediale spektakels bij denken. Alleen hebben ze daar vanaf het begin feestelijk voor bedankt. Ze komen alleen hun Londense Earthbeat Studios uit om te leven. Toeren doen ze virtueel via satellietverbindingen. Vanuit hun hoofdkwartier stralen ze live-concerten door naar radiozenders die de blijde boodschap verkondigen. De uitwerking is telkens verschillend. Het is hen immers te doen om innovatie, niet om duplicatie.
Elke nieuwe stap in hun discografie staat voor extra finesse en vervreemding. Op hun vierde album ?Dead cities? zijn vrijwel alle oriëntatiepunten en richtingaanwijzers weggelaten. Met een haast ongezond perfectionisme knutselen ze zeer ingewikkelde geluidscollages in elkaar, die na enige gewenning toch altijd doodsimpel blijken te zijn.
Samengebald wordt dat een fascinerende en redelijk beangstigende klankenbrij die eindeloos blijft rondtollen. Verwacht echter geen esoterische neo-hippie-toestanden. Alles zit vast op een solide en stuwende funklaag die huiskamers omtovert tot verkwikkende geluidslaboratoria. Rond 2050 rekent men dit gegarandeerd tot de klassieke muziek van vandaag.
Jan Delvaux
The Future Sound Of London, ?Dead cities?, (24384 20682/Virgin).
The Future Sound Of London : finesse en vervreemding.
