Johan Biebaut procedeerde tegen de politieke benoemingen, tot hij zelf benoemd werd. Om meteen daarna weer z’n ontslag in te dienen. ‘Een CVP-onderzeeër’ beweren kwatongen.

De regularisatieprocedure werd eerder al een vaudeville, een klucht en een soap genoemd – en dat lijkt niets overdreven. Iemand die zich geroepen voelt om die reputatie nog wat meer glans te geven, is Johan Biebaut, CVP-voorzitter van Aalst en een goede bekende van Pieter De Crem sinds ze samen bij de CVP-Jongeren zaten. Kamerlid De Crem komt de laatste tijd graag ferm uit de hoek als het over asielzoekers en illegalen gaat. Vorige week zei hij zowaar dat ex-KGB-spionnen de regularisatieprocedure misbruikten en dat de NAVO zelfs voor de veiligheid van de alliantie vreesde! Biebaut werd jaren geleden benoemd tot lid van de Vaste Beroepscommissie voor asielzoekers.

Eind vorig jaar dreigde voor de zoveelste keer een rampscenario voor de regularisatiecommissie: de schorsing of vernietiging van de benoeming van een hele reeks magistraten. Bleek dat Johan Biebaut, die zelf benoemd wou worden en zich gepasseerd voelde, bij de Raad van State aan het procederen was tegen het benoemingsbesluit van de regering, en de auditeur gaf hem daarin alvast gelijk. Het probleem kon nog op het nippertje ontmijnd worden doordat de regering Biebaut op 13 november alsnog in de regularisatiecommissie benoemde. Biebaut legde de procedure weer stil. Wat niet wegneemt dat de Raad van State zich toch nog over de vernietiging kan uitspreken.

Het ironische is nu dat Biebaut, die pas enkele weken geleden benoemd werd en formeel nog altijd in een procedure is verwikkeld, vorige week een van de voorvechters was om collectief ontslag te nemen. Het kon dan ook niet uitblijven dat sommige medewerkers van de regularisatiecommissie hem gingen beschrijven als een ‘CVP-onderzeeër’, die de obstructiepolitiek van de CVP in praktijk moest brengen: eerst door het benoemingsbesluit aan te vechten, daarna door de magistraten tot ontslag aan te sporen.

Meneer Biebaut?

Johan Biebaut: Ik besef dat ik de schijn tegen mij heb, maar ik ben niet de CVP-torpedo van dienst. Ik heb bij de Raad van State klacht ingediend om de politieke vaudeville aan te vechten: al die benoemingen getuigden niet bepaald van Nieuwe Politieke Cultuur, nietwaar? Dat deed ik niet op verzoek van de CVP, maar om mijn eigen loopbaan te beschermen. Als ik me nu laat passeren, zal dat over enkele maanden ook gebeuren bij de samenstelling van de Administratieve Rechtbank voor Asiel. Dat is de opvolger van de Vaste Beroepscommissie. Ook daar zijn er hiërarchische functies om voor te postuleren.

Maar nu wilt u uw eigen rechtszaak weer stilleggen?

Biebaut: Ja, natuurlijk. Op 13 november werd de zaak-Biebaut gepleit voor de Raad van State. En daar stond de vertegenwoordiger van de overheid te zwaaien met een nieuw benoemingsbesluit. Biebaut werd nog diezelfde dag benoemd. Dus viel het belang weg voor mij.

En amper enkele weken later dreigt u alweer met ontslag?

Biebaut: Luister, na mijn benoeming werd ik al tijdens mijn eerste zitting met de problemen geconfronteerd: bij twee van de acht zaken werd ik in de minderheid gesteld door de zetelende advocaat en de ngo-vertegenwoordiger. Ik dacht: werkt dat hier zo, verdorie? Dat wist ik niet bij voorbaat! Er moet toch een minimum aan redelijkheid zijn. Als men een wet opstelt met bepaalde criteria voor regularisatie – en die wet is al zéér soepel – moeten we die criteria toch kunnen onderzoeken en niet onze ogen sluiten? Ik hoorde dat allerlei magistraten toen al naar een drogreden zochten om individueel ontslag te kunnen indienen. Sommigen dreigden met een staking, maar dat vond ik een vorm van rechtsweigering. Dus hebben we naar ander zwaar geschut gegrepen: collectief ontslag nemen.

Een paar magistraten hebben effectief een ontslagbrief ingediend. Maar wees eens eerlijk, meneer Biebaut: hebt u dat ook gedaan?

Biebaut: Euh, nee. De minister heeft nu een compromis voorgesteld: een regionalisering van de regularisatiecommissie. De Vlaamse Kamers zouden dan onder de bevoegdheid van een Vlaamse magistraat vallen. Het is mogelijk dat sommige magistraten hun ontslag weer intrekken.

En uzelf?

Biebaut: Wel, ja, pff, ik wacht af tot de vergadering van de Vlaamse magistraten. Maar dat compromis van de minister is zuiver politieke loodgieterij, nog erger dan in de tijd van Jean-Luc Dehaene. Als er geen oplossing voor de inhoudelijke problemen komt, zal ik toch ontslag nemen. Denk ik toch.

C.D.S.