Rebellenleider Laurent Kabila hoopt dat de Belgische coöperatie de Kivustreek niet in de steek zal laten.

President Laurent Kabila van de Alliance des Forces Populaires pour la Libération du Congo-Zaïre beter bekend als de leider van de rebellen die de Kivustreek in Oost-Zaïre veroverden is blij dat er eindelijk een Belgisch journalist op bezoek komt in de chique villa bij het Kivumeer, waar hij zijn intrek neemt als hij in Goma is.

Hij voert rustig het woord, maar wordt geregeld verbeterd door commandant Ngandu Kissasse, de militaire leider van de rebellen in Noord-Kivu. Kabila vergeet steevast de naam van Sadako Ogata, de commissaris voor de vluchtelingen van de Verenigde Naties. Ook de naam van minister van Buitenlandse Zaken Erik Derycke (SP) kent hij niet. Kissasse helpt hem altijd met een lachje. Kabila lijkt in de streek een rol te spelen zoals de Rwandese Hutu-president Pasteur Bizimungu, die ook een stroman is van de echte leider : vice-president en minister van Defensie Paul Kagame.

Kabila begint het gesprek met de bekende standpunten over de rol van een internationale vredesmacht in de regio : die is overbodig geworden nu de vluchtelingen op eigen initiatief en op eigen kracht naar huis zijn teruggekeerd. ?Hier moet niemand meer bevrijd worden,? zegt hij. ?Sinds wij hier zijn, is er totale vrijheid voor iedereen. Wij hebben de wil van de internationale gemeenschap op een vredevolle manier uitgevoerd. De mensen kunnen nu naar huis, als ze dat willen.?

Geldt dat ook voor de Zaïrese soldaten die uit de regio zijn gevlucht ?

LAURENT KABILA : De mensen in deze regio waren slaven van de soldaten. Maar die waren ook slaaf, van hun regime, dat hen misbruikte. Wij hebben ook voor hen gevochten. Ook zij zijn nu vrij en kunnen terugkeren als ze dat willen.

En de Belgen ?

KABILA : Wij houden van de Belgen. Laat ze terugkeren om te doen wat ze vroeger deden. Ik hoop dat de Belgen, die in het verleden zoveel politieke berekeningsfouten hebben gemaakt, de zaken nu goed inschatten. We hopen dat er beste relaties zullen ontstaan tussen België en het vrije Congo van de Zaïrezen. De hele infrastructuur die de Belgen hier hadden opgebouwd, is door het regime van Kinshasa vernield. We hopen dat de Belgen de mensen een tweede kans gunnen, door actief mee te werken aan de wederopbouw van de regio, met financiële steun en de inzet van experts.

Het lijkt erop dat de internationale gemeenschap in het gebied van de Grote Meren de Tutsi-kaart zal trekken, omdat het relatief makkelijk is een kleine en goed gedisciplineerde groep te steunen. Stemt dat u tevreden ?

KABILA : Ik zie niet goed waar de groep die u beschrijft zich bevindt. Wij vormen een groep die contact zoekt met alle bewoners van Zaïre. We zijn onafhankelijk van Rwanda en Burundi. Maar als de internationale gemeenschap de Tutsi-kaart wil trekken, zullen wij haar daar niet in tegenwerken.

Wat zijn de plannen voor de toekomst ?

KABILA : We wachten nu af. Als de internationale interventiemacht toch zou komen, zullen wij dat als een daad van agressie beschouwen tegen de democratische krachten die nu in Congo-Zaïre aan het werk zijn. Ze zal dan komen om de status-quo van het Mobutu-regime te stabiliseren. Wij zullen ons daartegen verzetten. Geen enkel volk kan een regime als dat van Mobutu aanvaarden. Indien nodig, gaan wij door tot in Kinshasa.

Laurent Kabila : Niemand kan een regime als dat van Mobutu aanvaarden.