Sidi Larbi Cherkaoui begint aan een ‘nieuwe fase’ met zijn dansgezelschap Eastman, met de hulp van een nieuwe algemeen directeur: Michel Uytterhoeven (onder meer ex-coördinator Antwerpen Open/Zomer Van Antwerpen).
Waarom is Uytterhoeven de geknipte man?
SIDI LARBICHERKAOUI: We ontmoetten elkaar in 1995 toen ik auditie deed voor de Beste Belgische Danssolo. Hij leidde Damaged Goods, het gezelschap van Meg Stuart, en zat in de jury met onder meer Alain Platel en Wim Vandekeybus. Na mijn solo – ik zat in mijn funky fase en danste een mix van Afrikaanse dans, klassiek ballet, hiphop en jazz op Wanna Melt with You van Prince – kwam hij naar me toe. Die ontmoeting heeft mijn leven veranderd. Hij bracht me in contact met Anne Teresa De Keersmaeker en haar school P.A.R.T.S. Nadien trok ik naar Les Ballets C de la B, dan naar Toneelhuis en sinds 2010 leid ik mijn gezelschap: tijdens dat hele traject bleven we elkaar volgen.
U begint aan ‘een nieuwe fase’. Wat betekent dat? Nog internationaler?
CHERKAOUI: Kan dat? (lacht) Dat is precies het pijnpunt. Mijn internationale carrière trekt me weg uit Vlaanderen. Dat wil ik niet. Zeker nu de politieke transformatie van Antwerpen aan de gang is, wil ik in mijn stad blijven. Ik hou van mijn stad en van mijn land, maar ook van alle internationale kansen. Van een productie met Chinese dansers tot een samenwerking met Cirque du Soleil, of nu weer mijn medewerking aan Joe Wrights film Pan (naar Peter Pan, nvdr.): al die projecten – commercieel getint of niet – vind ik fantastisch en gelijkwaardig. Michel zal me helpen om het evenwicht te bewaren tussen de nationale en de internationale focus.
Zoekt u ook financieringskanalen nu het subsidiesysteem wankelt?
CHERKAOUI: We leven in een land met een subsidiecultuur. Hier heerst geen mecenascultuur, en dat zie ik niet snel veranderen. Michel moet de missie van Eastman vertalen naar de economische realiteit, hij moet aantonen dat we noodzakelijk zijn. Cultuur en economie houden elkaar in evenwicht. Kijk naar dit theeglas, de tafels, de stoelen: alles is ontworpen. De wereld wordt vormgegeven door kunstenaars. Je kunt en hoeft niet alles mooi te vinden, maar kunst kleurt je hele leven. Niet iedereen begrijpt dat. Mensen hebben soms weinig inzicht in de wereld omdat ze opgezogen worden door hun werk en bekommernissen. En dan stellen ze, bijvoorbeeld, de veelheid aan dansgezelschappen ter discussie. Terwijl diversiteit zo noodzakelijk is – ook in de media, bijvoorbeeld. Die zorgt voor verschillende blikken op de werkelijkheid, waardoor een objectiever beeld van de samenleving ontstaat. Eigenlijk is dit een inzicht waarmee ik in de politiek kan stappen. Maar ik zou me alleen maar ergeren, mijn biotoop is de dansstudio.
Gaat u ook in de studio een nieuwe fase tegemoet?
CHERKAOUI: Wie weet. Mijn werk ontstaat uit ontmoetingen. Nu zit ik in een verzoeningsfase. Ik zou me in creaties erg kwaad kunnen maken op de wereld, maar ik focus op verzoening. Wat nieuw is, is dat ik na jaren choreograferen opnieuw ga dansen. Ik ben bijna veertig, ik wil weten wat mijn lichaam nog te vertellen heeft. De komst van Michel vrijwaart die ruimte voor mezelf als choreograaf en als danser.
Sidi Larbi Cherkaoui werk als regisseur en choreograaf aan Shell Shock, het operadebuut van Nick Cave. Première op 24/10 in De Munt, Brussel. Info: www.demunt.be en www.east-man.be
Els Van Steenberghe
