PETER VANDEWEERDT OVER G. F. HäNDEL
Händel schreef het oratorium in iets meer dan drie weken en beschouwde het zelf als een soort amusement van de betere soort. Het beste bewijs daarvan is de slordigheid waarmee hij het originele manuscript behandelde – vrij uitzonderlijk in zijn geval. Dé versie van de Messiah bestaat dus niet en zal ook nooit bestaan. Het werk werd voor het eerst, en met succes, uitgevoerd in Dublin. Pas een jaar later trok Händel ermee naar Londen, waar het zeker niet meteen aansloeg. Grappig is wel de anekdote dat bij die Londense première koning George II opstond toen het Halleluja weerklonk, mogelijk omdat hij dacht dat het afgelopen was. De hele zaal ging met hem staan. En zoals dat gaat op een plek die stijf staat van de even nutteloze als zelfrelativerende tradities: sindsdien komt het publiek in Londen bij elke uitvoering van de Messiah uit zijn stoel tijdens dat Halleluja.
Als mens zou de flamboyante Händel vandaag niet misstaan tussen de popsterren. Met de broertjes Noel en Liam Gallagher van Oasis zou hij bijvoorbeeld ongetwijfeld menige pint hebben gedronken – en af en toe stevig op de vuist zijn gegaan. Bekend is het verhaal van het duel dat Händel aanging met zijn goede vriend en componist Johann Mattheson, dat eindigde met een anticlimax: Matthesons zwaard brak af op een knoop van Händels jas. Het zegt veel over de kwaliteit van de zwaarden in die tijd, en waarschijnlijk ook over de ernst van het conflict. Het spreekt vanzelf dat de duellisten achteraf vrienden bleven. Impulsief was Händel dus ongetwijfeld, maar vooral ook in de positieve zin. Zo stond hij na de première van de Messiah in Londen alle toekomstige inkomsten van het werk af aan een school voor verlaten kinderen.
blogs.knack.be/vandeweerdt
POËZIERAPPORT OVER EVA COX
De poëzie van Eva Cox swingt en springt, lispelt en zingt, verleidt en lonkt, kronkelt en kreunt, trippelt en huppelt. (Excuus, ik liet mij even gaan.) Ze lijkt intuïtief en associatief tot stand gekomen, en wordt voortgestuwd door de klanken. Ze is sexy en speels in één – wulps, waarbij ik dat woord ook in de oude betekenis van ‘dartel’ gebruik. Ze is buitengewoon zinnelijk. Het is de poëzie van iemand die duidelijk veel plezier heeft in het schrijven.
blogs.knack.be/poezierapport
DIRK VERMEIREN OVER DE TURKSE VERKIEZINGEN
Ik kan me nog het best terugvinden in de woorden van een sociologe die op NTV haar mening gaf. Ze sprak haar bezorgdheid uit over het feit dat de verkiezingen van 29 maart 2009 geënt zijn op heel erg scherp afgelijnde identiteiten. In het oosten van het land is de partij die de meeste burgemeesters levert een partij die zich laat afrekenen op een duidelijk Koerdisch profiel. Winstcijfers waren er over het hele land voor de Saadet Partisi, een uitgesproken islamitische partij. De MHP, de op twee na grootste partij in Turkije, zou in Europa met haar Turks-nationalistische retoriek gewoon een cordon sanitaire rond zich krijgen. Voor de MHP zijn alle inwoners van het land én Turk én moslim.
blogs.knack.be/dirkvermeiren
