“Mensen tekenen” is de titel die een bescheiden tentoonstelling bij Christine De Ketelaere in Tielt meekreeg. Blikvanger zijn enkele recente werkjes van Berlinde de Bruyckere. In een reeks van acht aquarellen brengt De Bruyckere het silhouet van een naakte vrouw naar voren. De broze aquareltinten die haar lichaam op een gebroken en vale achtergrond vormgeven, worden ter hoogte van het hoofdhaar weelderig, vurig, zwaar en kleverig. Het aangezicht van de vrouw en de delen van haar lichaam gaan schuil achter de vlammende maar trieste haarslierten die tot aan haar broze voeten reiken. Zij gaat gebukt onder de zwaarte van die haardos, alsof haar bloedende vrouwelijkheid te zwaar lijkt om dragen.
Het zijn acht fragiele werkjes, beeldgeving van een tegelijkertijd zacht, sensueel maar verscheurend vrouw-zijn. Deze reeks, die de titel “bloedend haar” meekreeg, sluit thematisch en ook vormelijk aan bij de eerder ontstane “dekenvrouwen”, wier schouders en hoofden gebukt gaan onder de verstikkende bescherming van als sluiers gedrapeerde dekens. De Bruyckere is een meester in het subtiel verwerken van tegenstellingen in haar werk. Of het nu gaat om schilderkunst of installaties, ondanks de harde thematiek straalt het werk altijd een zekere warmte en zelfs lieflijkheid uit. Het bevat een sterke tactiliteit die zowel in de tekeningen, schilderijen als installaties naar boven komt drijven.
“Mensen tekenen” stelt ook nieuw werk voor van Nina Haveman. Voor het eerst komt zij met figuratief werk naar buiten. Haar tekeningen zijn interpretaties van persfoto’s die de ellende uit de wereld als krantennieuws vormgaven. De portretten zijn vrij klassiek geschilderd, ze ogen haast als karakterstudies en vertonen vooral een diepe gevoeligheid en empathie.
In een dubbelportret worden een man en een vrouw naast elkaar afgebeeld, gescheiden elk op hun vel papier en in verschillende kleurtinten. De blik van de man is duister en in zichzelf gekeerd, met het hoofd gebogen en het gelaat afgewend, schaamt hij zich in woede. De vrouw kijkt de toeschouwer met een smekende maar tegelijkertijd lege en wanhopige blik aan. Beide figuren zijn geïsoleerd in hun eenzaamheid en onbegrip. Aan de oorsprong van dit werk ligt een verkrachting.
Tot slot wordt op de expositie het werk voorgesteld van de Zwitserse kunstenares Monika Dillier. Dillier maakt met potlood tekeningen op papier. Haar techniek is onvast, de tekeningen geven geen diepte, maar suggereren in hun haperende rastering desalniettemin de virtuele beweeglijkheid van videobeelden.
“Mensen tekenen”, werken op papier, tot 15/5 bij Galerie CD, Kortrijkstraat 44, Tielt. 051/40.60.57. Open van donderdag tot zaterdag van 15 tot 18u.
Els Roelandt
