MA 31 03

Eén ding moet je Geert Wilders nageven: zijn films zijn in elk geval beter dan die van Jan Verheyen. Gelukkig dat er niets ergs in getoond werd, zo klonk het al meteen in tal van kletsprogramma’s, en in tal van kletsartikels die men onder de noemer ‘opiniebijdragen’ tegenwoordig met tsunami’s over ons uitstort.

In Fitna wordt de Koran voorgesteld als een fascistisch boek dat oproept tot moord en doodslag, en de moslims worden geportretteerd als gewetenloze moordenaars die mensen zonder boe of bah de keel doorsnijden, met bomaanslagen duizenden onschuldigen aan stukken rijten, en door hun leiders worden opgehitst om de Joden te verdelgen. Maar gelukkig was het niet erg.

Meer: het viel wat tegen! Dat hebben wij ook gelezen: het viel wat tegen. In vergelijking met Robocop 3 zeker. Om niet te spreken van Katarakt. Bij Wilders bungelen er ook wel kerels aan een boom, maar die hebben dat niet zelf gedaan, in tegenstelling tot Marc Van Eeghem. Joke Devynck is niet te bespeuren, en wij zien nergens vrouwen die zich laten bestijgen door hun halfbroer nadat ze eerst zijn zwanger gemaakt door hun eigen zoon die tevens de broer is van hun wettige echtgenoot. Wat in Haspengouw allemaal de gewoonte schijnt te zijn, indien wij mogen afgaan op wat de Vlaamse openbare omroep ons voorhoudt.

De volgende keer mag het ietsje meer zijn, Wilders.

WO 02 04

Een andere film die wat tegenviel was Der Untergang, over de laatste dagen van Adolf Hitler. Doorgebracht in een stemmige bunker in Berlijn, die op het eerste gezicht ontworpen leek door bOb Van Reeth. Geen slechte prent, maar voor verbetering vatbaar. Bruno Ganz, de man die Hitler speelt, doet zijn best maar zijn driftbuien waren niet erg overtuigend. Beter ware geweest daarvoor een echte specialist in te huren, en dan denken wij in de eerste plaats aan senator Patrik Vankrunkelsven, ook bekend als kabouter Drift uit Laakdal. Híj had dat met meer ‘naturel’ gebracht. De oorlog was ook heel anders afgelopen trouwens. De kabouter had met zijn uitbarstingen van colère de Rus wel zodanig afgeschrikt, dat van het IJzeren Gordijn nooit sprake zou zijn geweest.

Bij gebrek aan acteeropdracht heeft kabouter Drift dan maar een nieuw wetsvoorstel ineengeflanst: een wet tegen gevaarlijke honden. Eindelijk nog eens een politicus die iets doet voor zijn eigen soort. ‘Alle honden zijn voortaan even gevaarlijk,’ preciseert de senator, ‘de pekinees evenzeer als de rottweiler. Vanaf nu gaan we alleen nog uit van het aantal beten.’

De kabouter wil een databank oprichten waarin politie, verzekeraars en artsen het strafblad van de verdachte mogen aanvullen: ‘Elke hond die bijt, krijgt een streepje bij op zijn chipnummer. Deze databank moet de burgemeesters helpen bij het nemen van maatregelen tegen hapgrage viervoeters. Ze moeten baasjes kunnen verplichten om hondenles te volgen, of in erge gevallen de hond in beslag kunnen nemen of tot het dragen van een hoofdd… pardon, muilband verplichten.’

Kabouter Drift heeft in deze materie recht van spreken. Niet alleen is hij zelf een gevaarlijke hond, wat hij bewees door in zijn eentje de militaire basis van Kleine Brogel te bestormen en daar zowel een paar soortgenoten als een paar MP’s de strot over te bijten. Maar bovendien is hij ook burgemeester geweest. In Laakdal. Tot bij de vorige verkiezingen. Toen kreeg hij met zijn partij Nieuw&VLD een oplawaai van achtentwintig (28!) procent, voor een zittende burgemeester bijna een wereldrecord.

Bladspiegel schaart zich unaniem achter het nieuwe wetsvoorstel. Bij uitbreiding zou men die chip ook verplicht moeten inplanten in het oor van senatoren en ex-burgemeesters. Een streepje bij elke keer ze anderen bijten, meubilair of servies vernielen, op vrouw en kinderen slaan, nachtlawaai maken, met geweld privéterreinen van al dan niet militaire aard betreden, of zich te buiten gaan aan ongecontroleerde aanvallen van woede en razernij. Bij sommigen zal de chip snel zwart zijn.

dO 03 04

RECHTZETTING!! Correctie. Belangrijke nuance bij vorige berichtgeving: het was toeval. In juli 2006 gaven socialistische onderhandelaars, onder auspiciën van den Baard en zijn rechterhand Jannie Haek, ABX Logistics gratis weg aan de Britse groep 3i, die er via een omweg nog 30 miljoen euro van uw en mijn geld bovenop kreeg. Op 13 december 2006 betaalde 3i een kapitaalsverhoging van… 30 miljoen euro bij Electrawinds, en nog enkele maanden later werd den Baard voorzitter van Electrawinds. U denkt dan spontaan aan ‘corruptie’, maar u bent verkeerd. Den Baard preciseert namelijk dat het hier niet gaat om corruptie maar om toeval. Ah bon, dat is iets anders natuurlijk. Den Baard, er weze even aan herinnerd, noemde onlangs in Humo Karel De Gucht een schijnheilige tjeef.

Ook toeval is het volgende. Den Bats en Dirk Van der Maelen zijn al jaren lang vier handen op één buik, meer bepaald de goedgevulde van den Bats. Den Bats wordt directeur bij de Nationale Bank. Van der Maelen brengt over die Nationale Bank een schandaal uit, dat alleen bekend is bij de gouverneur en een paar directeurs. Dan denkt u, die van achterdocht een tweede natuur hebt gemaakt: dat is den Bats geweest, die dit gelekt heeft naar Van der Maelen. Weer mis, het was wéér toeval. Den Bats heeft altijd de schijn wat tegen. Ook toen hij een nooit geziene uittredings- en pensioenvergoeding van uit het Vlaams Parlement richting Dendermonde sluisde. Of zijn vrouw aan een topbenoeming hielp.

Nog een derde toeval is dat de VRT-nieuwsdienst over al die zaken zwijgt. Tot het echt niet anders meer kan. Zo brachten ze in het Journaal een verslag over de aandeelhoudersvergadering van de Nationale Bank, maar dat uitgerekend den Bats daar als enige van de zes directeurs strategisch ontbrak, mocht de kijker niet weten. Zoiets wordt doodgezwegen.

Nu past deze vorm van berichtgeving in een langere traditie. Een socialistisch minister, bovendien vicepremier, bewijst in een interview dat ze absoluut niet begrijpt welke beslissing ze zelf heeft genomen? Eén telefoontje van de scheldende voorzitter naar zijn geaccrediteerde vazallen, en ze mag haar interview opnieuw doen.

Toen aan het licht kwam dat Etienne Mangé, de man die het corruptiegeld van Agusta had ontvangen en verdeeld, niet in de gevangenis was beland zoals dat in een normale rechtsstaat zou gebeuren, maar als dank voor bewezen diensten een job bij BIAC cadeau had gekregen waar hij vijftien miljoen frank per jaar verdiende, hield de VRT dit schandaal tien dagen stil. Volgens de socialistische hoofdredacteur behoorde dit tot de privésfeer van de betrokkene!

Die VRT-nieuwsdienst moet worden afgeschaft, en wel zo snel mogelijk. Hoe u persoonlijk denkt over de besteding van uw belastinggeld weten wij niet, mogelijk zit u er niet mee als ze dat van op de pier van Blankenberge in de zee gooien. Maar wij zijn het beu dat dat van ons wordt gebruikt om de berichtgeving constant te laten manipuleren door een filiaal van wat we sinds de vorige verkiezingen klein links mogen noemen: de socialistische partij. Voor SP.A-propaganda kopen wij Het Laatste Nieuws wel.

VR 04 04

Welke criteria zou diezelfde openbare omroep eigenlijk hanteren voor het al dan niet rechtstreeks uitzenden van een begrafenisplechtigheid? Interessante vraag, niet? Waarom wel die van Hugo Claus, en niet die van Maurice De Bevere? Maurice De Bevere is beter bekend als Morris, de tekenaar van Lucky Luke. Heeft 300 miljoen boeken verkocht, die als bijkomend voordeel boden dat de lezers wel tot aan de laatste bladzijde geraakten. Is vertaald in meer dan veertig talen, en niet omdat het ministerie van Cultuur dat heeft gesubsidieerd zoals bij andere auteurs. Maakte meer dan vijftig films, die van iets hogere kwaliteit waren dan bijvoorbeeld De Leeuw van Vlaanderen. Heeft personages gecreëerd die over de hele wereld bekend zijn, wat niet kan worden gezegd van bijvoorbeeld Louis Seynaeve. Maar zíj n uitvaart is niet eens vernoemd, laat staan uitgezonden.

Wat is de norm waarmee de VRT heeft beslist om géén rechtstreekse uitzending te brengen van de begrafenis van andere mensen met grote verdiensten voor ons land als dokter Paul Janssen, Raymond Goethals, Guy Thys, Gaston Eyskens, Willy Vandersteen, of Jacques Brel? We mogen toch veronderstellen dat een zo belangrijke beslissing op een openbare omroep niet met de natte vinger wordt genomen, en evenmin op basis van de persoonlijke voorkeur van een handjevol kaderleden.

Als we ons beperken tot de laatste veertig jaar, en tot begrafenissen die in België hebben plaatsgevonden, komen we niet ver: Leopold III, Boudewijn, Loubna Benaïssa, Ghislenghien, en Hugo Claus. Vergeten we dan iemand? En wat is de rode draad? Het is maar dat u het weet, voor u zelf sterft.

za 05 04

Mia Doornaert heeft zich een tijdje koest gehouden na het huwelijk van Nicolas Sarkozy, maar nu heeft ze teruggeslagen. En hoe. Verwoestend, het woord is niet te sterk. De dag nadat Sarkozy ook in Engeland platte broodjes was gaan bakken en een blote Carla Bruni van page three naar page one was verhuisd,haalde Mia uit van in de studio van TerZake. Tien jaar jonger! Maak daarvan: vijftien jaar jonger. Mia new look. Aan haar kapsel hadden drie trendy kappers twee dagen non-stop gewerkt. Hadden daarmee moeiteloos de Roze Schaar kunnen winnen op het internationaal coiffeursfestival.

Haar broer, die plastisch chirurg is, had de allernieuwste laserstralen en botoxvarianten uit Amerika laten overkomen, en had vier van zijn meest gerenommeerde confraters uitgenodigd. Met vijf een verlengd weekend lang in de weer geweest met de fijnste tangetjes en de scherpste mesjes. Met borsteltjes, penseeltjes, schroefjes en klemmetjes. Met scalpels en vacuümpompen, vitaminespuiten en siliconenpistolen. Met een vlakschuurboor van Black & Decker. En met een computergestuurde afzuigturbine van Krupp-Thyssen (nooit zelf gebruiken zonder begeleiding van een gekwalificeerde technicus).

Toen de chirurgen doodmoe hun materieel weer hadden ingepakt, bleek het resultaat sensationeel. Mia had ook eindelijk dat lelijke mutualiteitsbrilletje in de vuilnisemmer gekieperd, en een gespecialiseerde oftalmoloog uit Parijs had twee van de allermodernste gekleurde lenzen in haar ogen gewrongen. Een tandarts uit Genève had een dentologisch en deontologisch wonder verricht: alle bieterkes verzet.

Vijftien is nog te weinig hoor, twintig jaar jonger. Hadden ze nog een half uur langer gezwoegd, Mia had haar beroemde hotpants, waarmee ze indertijd het NAVO-hoofdkwartier op zijn grondvesten heeft doen daveren, opnieuw uit de kast kunnen halen. Haar discours was navenant. Dat baronesachtige was er wat af, dat betweterige zullen sommigen zeggen, en er stak zo nu en dan een vleugje Paris Hilton de kop op. Laten we het niet verbloemen: ‘Wie wil, mag’, dat was de boodschap die Mia uitstraalde. En in een paar scherp geconstrueerde zinnen liet ze geen spaander heel van haar Italiaanse rivale, en liet ze goed verstaan dat haar steun aan de Franse president niet onvoorwaardelijk was.

Die laatste zat in het Elysée als van de hand Gods geslagen naar TerZake te staren. Het duurde vijf minuten eer hij Mia herkende! En dat had hij laten glippen voor een foorzangeres uit de Apennijnen, hij kon zich wel snijden van spijt. Wie een week voor zijn huwelijk een sms naar zijn ex stuurt met de belofte zijn nieuwste stante pede te dumpen als zijn oude wil terugkomen, die is al niet te zeker van zijn zaak. En de naaktfoto van Bruni had zijn imago nog minder goed gedaan. Zeg nu zelf: wat voor een mismaakt wicht is dat? Hoe ze haar benen zet! En die borsten, mensen toch. Hier zal zelfs Jef Hoeyberghs zijn onmacht moeten toegeven. Als we ze eerst van plaats verwisselen, dan misschien, maar als Jef eerlijk is, begint hij er niet aan.

De hele wereld heeft kunnen zien wat voor een kat in een zak de Franse president zich heeft laten aansmeren. Die platte schoenen bij dat bezoek aan Engeland… zo onelegant dragen ze ze in de steppen van Kirgizië niet meer. Akkoord: mocht Bruni hoge hakken kiezen, steekt ze anderhalve meter boven die Hongaarse gnoom uit, maar dat hij dan zelf plateauschoenen koopt. Of op de Gouden Gids gaat staan, zoals mijnheerke Louis.

Het is nu wachten tot Mia Carla Bruni de doodsteek geeft, en een naaktfoto van zichzelf op de één van De Standaard zet. Als Kristien Hemmerechts daar haar schrale koopwaar mag uitstallen, waarom Mia dan niet, die zoveel meer te bieden heeft?

door Koen Meulenaere