Een tentoonstelling die de stadia van het creatief proces in kaart brengt en daarnaast een thematisch pluralisme huldigt, slaagt in een ambitieus plan. In ’s Hertogenbosch wisten de curatoren de hedendaagse Britse beeldhouwkunst op een aanschouwelijke wijze uit de doeken te doen. Met tekeningen, schaalmodellen en sculpturen lieten ze elk onderdeel van het scheppingsproces aan bod komen.
De zowat vijftig deelnemende kunstenaars zijn verbonden aan Sculpture at Goodwood, een particuliere organisatie die de hedendaagse Britse beeldhouwkunst promoot. Gevestigde kunstenaars als Anthony Caro, Philip King of Tony Cragg zijn met schetsen of foto’s van sculpturen in situ formeel op de tentoonstelling aanwezig, maar de grootste inspanningen werden geleverd door de generatie in opmars. Hun inbreng komt in het museum sterker uit de verf en is qua thematiek ook het interessantst.
Het verroeste Janusbeeld van kunstenaar-ingenieur Peter Burke is een schitterend voorbeeld van verhalende en sculpturale eenheid: Janus, de Romeinse god van een voorspoedig begin, werd voorgesteld als gietvorm en niet als het bronzen eindresultaat. De roestende gietvorm koppelt het scheppend vermogen van de mens aan het thema van de vergankelijkheid. De Januskop die, in twee identieke profielen opgesteld, zowel naar de toekomst als naar het verleden kijkt, refereert ook aan het einde van het millennium en het daaruitvolgende begin.
Dat nieuwe tijden aanleiding geven tot nieuwe zeden blijkt uit de belangstelling voor mythologische thema’s. Er worden naar hartelust sculpturen geconcipieerd met goddelijke slagkracht en menselijke tekortkomingen, vergelijkbaar met het karakter van de goden uit de klassieke oudheid. Temple van Allen Jones is een ziggoerat met erbovenop een sculptuur van een pin-up, als een godin van de massaconsumptie. Michael Sandles’ bronzen Queen of the night is een transcriptie van Kali, de hindoegodin van liefde en wraak. Sandle voorzag haar van een gezichtsharnas en een krans van brandende penissen, een combinatie die terzelfder tijd agressief en sarcastisch is. Ook de bouwkunst wordt dikwijls gebruikt als inspiratiebron. Keir Smith ging bij de renaissancegevels te rade voor een bijzonder mooi monument ter nagedachtenis van een godslasteraar.
De tentoonstelling laat een synthese van vakmanschap en verbeelding zien, en biedt een levensecht zicht op de actuele Britse beeldhouwkunst.
Britse beeldhouwkunst in het Noordbrabants Museum, Verwersstraat 41 in ’s Hertogenbosch, tot 16/1. 31.73/6.877.800
Els Fiers
