Van 10 juni tot 2 juli wordt in België en Nederland het EK voetbal gespeeld.
Drie opdrachten. Eén: de Rode Duivels moeten, net als de Nederlanders, de tweede ronde halen of de belangstelling voor Euro 2000 dooft uit. Twee: de hooligans moeten buiten de grenzen worden gehouden, en als dat niet kan binnen de gevangenis. Drie: de stadionbuurten moeten bereikbaar zijn, en men moet er nadien ook weer weg kunnen.
Dat laatste mogen we vergeten. De E-40 bereiken na een wedstrijd van Club Brugge is al een calvarietocht. Na een interland, voor een vol Jan Breydelstadion, moet dat onmogelijk zijn. Tent meenemen en in Tillegem-bos gaan slapen. Of bij Michel D’Hooghe thuis. Iedereen is welkom, zo luidt toch de slogan van Euro 2000.
Idem voor de Heizel, waar men de automobilisten steevast in de steek laat, zodra ze parking-C zijn uitgedraaid en in de spaghettiknopen van Ring of A-12 zijn terechtgekomen. Over de wegels naar en van Sclessin zullen wij het niet hebben. En aan wie naar Charleroi gaat kijken deze tip: parkeer op de pechstrook van de autosnelweg, plaats een motorpech suggererende gevarendriehoek op de hoedenplank en ga vandaar te voet naar Mambour.
Fileprobleem: onoplosbaar. Nu de kwalificatie. Laat u niet misleiden door de manie van de sportpers om elke wedstrijd tot ‘cruciaal’ op te blazen, België moet niet winnen in de openingsmatch tegen Zweden. De Rode Duivels drie keer 0-0 gelijk, Italië wint van Zweden en Turkije, en Zweden-Turkije eindigt op een draw…, dan is België geplaatst.
Sterker: verlies tegen Zweden, gelijk tegen Italië en winst tegen Turkije. Dan is België geplaatst als – bijvoorbeeld – Italië wint van Zweden en Turkije, en Turkije wint van Zweden.
Hoe meer wij rekenen, des te meer raken wij ervan overtuigd: de ideale start van het EK is een nederlaag tegen de Zweden.
Tot slot de hooligans. Onder controle! Wij zijn nu even toernooidirecteur Alain Courtois. De ticketverkoop is gepaard gegaan met een grondige screening van elke koper, wie in het stadion amok maakt, is via zijn plaats op de tribunes identificeerbaar, en o wee de onverlaat die zijn ticket heeft doorverkocht. De massale aanwezigheid van stewards en politiepersoneel moet volstaan om rellen rond het veld te voorkomen of te beteugelen. Rellen op het veld zijn helemaal uitgesloten. De Uefa zal immers naar elke wedstrijd een onpartijdige afvaardigen, die bij middel van fluitsignalen zal ingrijpen telkens een overtreding tegen de sportiviteit wordt begaan.
Het is buiten de stadions, zowel in speelsteden als in niet-speelsteden, dat het gevaar loert. Drie maatregelen moeten daar soelaas brengen. Wij zijn nog altijd Alain Courtois, een rol die ons steeds meer bevalt. Eén: een hoge staat van paraatheid van de ordehandhavers. Twee: de administratieve aanhouding van twaalf uur, in feite een grove schending van de rechten van de mens maar wie maalt daar om? En drie: het snelrecht, dat niet door Verwilghen moet worden ingevoerd omdat het al bestaat. Alleen moeten de rechtbankvoorzitters er in juni en juli voorrang aan willen geven.
Dat ziet er dus allemaal goed uit. Maar, zeggen wij nu weer uit eigen naam, er is één probleem: Antoine Duquesne (PRL), de minister van Binnenlandse Zaken. Misschien een bijzonder bekwaam beleidsman, alleen heeft hij dat tot nu toe niet laten blijken. Zelfs Louis Tobback (SP), de burgemeester van Leuven die men zelden op een ongenuanceerde uitspraak kan betrappen, wond zich onlangs op over de onkunde van zijn voogdijminister.
Als het ergens misloopt, zal het op dat niveau zijn. Courtois pleit niet voor niets voor een regeringscommissaris. Ordehandhaving en justitiële aanpak kunnen in het kader van Euro 2000 enkel efficiënt verlopen, als ze op een gecoördineerde manier worden toegepast in België en Nederland. Maar alsof het al niet erg genoeg is dat in beide landen om de haverklap nieuwe ministers aantreden, zitten we ook nog opgescheept met iemand die zijn Nederlandse collega niet eens begrijpt. En vice versa. Wie haalt het in zijn hoofd om een Franstalige liberaal minister van Binnenlandse Zaken te maken, op een moment dat we samen met Nederland een van de grootste organisaties uit de geschiedenis van dit land op poten zetten? Zo dom kan alleen een andere Franstalige liberaal zijn. Louis Michel!
K.M.