De Keniaanse Brit Chris Froome wint met overmacht de Ronde van Frankrijk.

David Walsh (sportjournalist die Lance Armstrong ontmaskerde en de Tour ‘embedded’ volgde bij Team Sky): De Tour is zo lastig dat maar een handvol ijzersterke coureurs echt kans maakt op de zege. Dit jaar had alleen Quintana Froome kunnen kloppen, maar Movistar besefte te laat dat hij hun sterke man was. Ze hebben Quintana zichzelf in de vernieling laten rijden door hem vroeg in de Tour mee te sturen in een dwaze aanval. Doen ze dat niet, dan had het er echt nog om genepen. Weinig mensen beseften het, maar in de laatste week was Froome bergop bijzonder kwetsbaar. Binnen Team Sky heerste er paniek, al hebben ze dat naar buiten toe natuurlijk nooit laten merken.

Froome werd de hele Tour lang bestookt met vragen over doping. Gelooft u dat hij clean won?

Walsh: Ik ben zo goed als zeker van wel. Ik heb hem op dezelfde manier onder de loep genomen als Armstrong destijds en de vergelijking zegt alles. Bij Froome geen duistere dopingdokters of masseurs die afgedreigd worden met een spreekverbod. Zijn Team Sky is professioneel en goed georganiseerd, maar lijkt mij een onkreukbaar antidopingbeleid te voeren.

De sceptici zeggen dat Froome al te zeer domineerde, wat doping zou suggereren, maar dat vind ik een raar argument. Er moet toch íémand de sterkste zijn. Is dat niet de bedoeling van iedere competitie: zien wie de sterkste is? Volgens mij is de bedoeling niet: wie wint, mag je automatisch van dopinggebruik beschuldigen, zonder zelfs ook maar één morzel bewijs. Door die ongefundeerde verdachtmakingen winnen dopeurs als Armstrong in feite een tweede keer. Armstrong won toen hij vals speelde en nu wint hij opnieuw omdat de wielerfan een zuivere renner niet meer durft te geloven.

Froome verdient het nochtans dubbel en dik om geloofd te worden. Ik vond hem een heel mooie winnaar, met een prachtig achtergrondverhaal bovendien. De man groeide op in de achterbuurten van Nairobi en leerde in de brousse fietsen, als enige blanke in een peloton vol zwarte kameraden. Iemand gaat daar ooit een prachtige film over draaien.

Uw oude vijand Lance Armstrong probeert ondertussen wielerbond UCI en vooral oud-voorzitter Hein Verbruggen mee te nemen in zijn val.

Walsh: Daar ben ik ontzettend blij om. Verbruggen leidde de UCI op een haast maffiose manier. Hij koos zelf welke dopeur de koersen won, daar komt het op neer. Ooit had Verbruggen zelfs het lef te verklaren dat het wielrennen geen dopingprobleem had, nee, hét probleem was dat journalisten zo geobsedeerd waren door het onderwerp en het altijd oprakelden. Heel goed dat de kop van die akelige man eindelijk gaat vallen.